Lucian, De saltatione, (no name) 13:

(루키아노스, De saltatione, (no name) 13:)

ἃ δὲ Ὅμηροσ ὑπὲρ Ἀριάδνησ ἐν τῇ ἀσπίδι πεποίηκεν καὶ τοῦ χοροῦ ὃν αὐτῇ Δαίδαλοσ ἤσκησεν ὡσ ἀνεγνωκότι σοι παρίημι, καὶ τοὺσ ὀρχηστὰσ δὲ τοὺσ δύο οὓσ ἐκεῖ ὁ ποιητὴσ κυβιστητῆρασ καλεῖ, ἡγουμένουσ τοῦ χοροῦ, καὶ πάλιν ἃ ἐν τῇ αὐτῇ ἀσπίδι λέγει· ^ ὥσ τι κάλλιστον τοῦτο τοῦ Ἡφαίστου ἐμποιήσαντοσ τῇ ἀσπίδι. τοὺσ μὲν γὰρ Φαίακασ καὶ πάνυ εἰκὸσ ἦν ὀρχήσει χαίρειν, ἁβρούσ τε ὄντασ καὶ ἐν πάσῃ εὐδαιμονίᾳ διατρίβοντασ. ὁ γοῦν Ὅμηροσ τοῦτο αὐτῶν μάλιστα θαυμάζοντα πεποίηκε τὸν Ὀδυσσέα καὶ τὰσ μαρμαρυγὰσ τῶν ποδῶν θεώμενον.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION