Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 56:

(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 56:)

παρασίτου μέντοι οὐδεὶσ ἔχοι κατηγορῆσαι μοιχείαν ἢ βίαν ἢ ἁρπαγὴν ἢ ἄλλο τι ἀδίκημα ἁπλῶσ· ἐπεὶ ὅ γε τοιοῦτοσ οὐκ ἂν εἰή παράσιτοσ, ἀλλ’ ἑαυτὸν ἐκεῖνοσ ἀδικεῖ. ὥστ’ εἰ μοιχεύσασ τύχοι, ἅμα τῷ ἀδικήματι καὶ τοὔνομα μεταλαμβάνει τοῦ ἀδικήματοσ. ὥσπερ γὰρ ὁ ἀγαθὸσ φαῦλα ποιῶν διὰ τοῦτο οὐκ ἀγαθόσ,^ ἀλλὰ φαῦλοσ εἶναι ἀναλαμβάνει, οὕτωσ, οἶμαι, καὶ ὁ παράσιτοσ, ἐάν τι ἀδικῇ, αὐτὸ μὲν τοῦτο ὅπερ ἐστὶν ἀποβάλλει, ἀναλαμβάνει δὲ ὃ ἀδικεῖ. ἀδικήματα δὲ τοιαῦτα ῥητόρων καὶ φιλοσόφων ἄφθονα οὐ μόνον ἴσμεν αὐτοὶ γεγονότα καθ’ ἡμᾶσ, ἀλλὰ κἀν τοῖσ βιβλίοισ ἀπολελειμμένα ὑπομνήματα ἔχομεν ὧν ἠδίκησαν. ἀπολογία μὲν γὰρ Σωκράτουσ ἐστὶν καὶ Αἰσχίνου καὶ Ὑπερίδου καὶ Δημοσθένουσ καὶ τῶν πλείστων σχεδόν τι ῥητόρων καὶ σοφῶν, παρασίτου δὲ οὐκ ἔστιν ἀπολογία οὐδ’ ἔχει τισ εἰπεῖν δίκην πρὸσ παράσιτόν τινι γεγραμμένην.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION