Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 51:

(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 51:)

ἐν εἰρήνῃ δὲ τοσούτῳ μοι δοκεῖ διαφέρειν παρασιτικὴ φιλοσοφίασ ὅσον αὐτὴ ἡ εἰρήνη πολέμου. καὶ πρῶτον, εἰ δοκεῖ, σκοπῶμεν τὰ τῆσ εἰρήνησ χωρία. οὔπω συνίημι ὅ τι τοῦτό πωσ βούλεται, σκοπῶμεν δὲ ὅμωσ. οὐκοῦν ἀγορὰν καὶ δικαστήρια καὶ παλαίστρασ καὶ γυμνάσια καὶ κυνηγέσια καὶ συμπόσια ἔγωγε φαίην ἂν πόλεωσ χωρία. πάνυ μὲν οὖν. ὁ τοίνυν παράσιτοσ εἰσ ἀγορὰν μὲν καὶ δικαστήρια οὐ πάρεισιν, ὅτι, οἶμαι, τοῖσ συκοφάνταισ πάντα τὰ χωρία ταῦτα μᾶλλον προσήκει καὶ ὅτι οὐδὲν μέτριόν ἐστιν τῶν ἐν τούτοισ γιγνομένων, τὰσ δὲ παλαίστρασ καὶ τὰ γυμνάσια καὶ τὰ συμπόσια διώκει καὶ κοσμεῖ μόνοσ οὗτοσ. ἐπεὶ τίσ ἐν παλαίστρᾳ φιλόσοφοσ ἢ ῥήτωρ ἀποδὺσ ἄξιοσ συγκριθῆναι παρασίτου τῷ σώματι; ἢ τίσ ἐν γυμνασίῳ τούτων ὀφθεὶσ οὐκ αἰσχύνη μᾶλλον τοῦ χωρίου ἐστί; καὶ μὴν ἐν ἐρημίᾳ τούτων οὐδεὶσ ἂν ὑποσταίη θηρίον ὁμόσε ἰόν, ὁ δὲ παράσιτοσ αὐτά τε ἐπιόντα μένει καὶ δέχεται ῥᾳδίωσ, μεμελετηκὼσ αὐτῶν ἐν τοῖσ δείπνοισ καταφρονεῖν, καὶ οὔτε ἔλαφοσ οὔτε σῦσ αὐτὸν ἐκπλήττει πεφρικώσ, ἀλλὰ κἂν ἐπ’ αὐτὸν ὁ σῦσ τὸν ὀδόντα θήγῃ, καὶ ὁ παράσιτοσ ἐπὶ τὸν σῦν ἀντιθήγει. τοὺσ μὲν γὰρ λαγὼσ διώκει μᾶλλον τῶν κυνῶν. ἐν δὲ δὴ συμποσίῳ τίσ ἂν καὶ ἁμιλλήσαιτο παρασίτῳ ἤτοι παίζοντι ἢ ἐσθίοντι; τίσ δ’ ἂν μᾶλλον εὐφράναι τοὺσ συμπότασ; πότερόν ποτε οὗτοσ ᾄδων καὶ σκώπτων, ἢ ἄνθρωποσ μὴ γελῶν, ἐν τριβωνίῳ κείμενοσ, εἰσ τὴν γῆν ὁρῶν, ὥσπερ ἐπὶ πένθοσ οὐχὶ συμπόσιον ἥκων; καὶ ἔμοιγε δοκεῖ, ἐν συμποσίῳ. φιλόσοφοσ τοιοῦτόν ἐστιν οἱο͂ν ἐν βαλανείῳ κύων.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION