Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 44:

(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 44:)

‐ καὶ μήν, ὦ φιλότησ, οὐδεὶσ οὕτωσ ἀνήκοοσ Ὁμήρου, οὐδ’ ἂν πάμπαν ἰδιώτησ τύχῃ, ὃσ οὐκ ἐπίσταται παρ’ αὐτῷ τοὺσ ἀρίστουσ τῶν ἡρώων παρασίτουσ ὄντασ. ὅ τε γὰρ Νέστωρ ἐκεῖνοσ, οὗ ἀπὸ τῆσ γλώττησ ὥσπερ μέλι ὁ λόγοσ ἀπέρρει,^ αὐτοῦ τοῦ βασιλέωσ παράσιτοσ ἦν, καὶ οὔτε τὸν Ἀχιλλέα, ὅσπερ ἐδόκει τε καὶ ἦν τὸ σῶμα γενναιότατοσ, οὔτε τὸν Διομήδην οὔτε τὸν Αἰάντα ὁ Ἀγαμέμνων οὕτωσ ἐπαινεῖ τε καὶ θαυμάζει ὥσπερ τὸν Νέστορα. οὐδὲ γὰρ δέκα Αἰάντασ εὔχεται γενέσθαι αὑτῷ οὔτε δέκα Ἀχιλλέασ· πάλαι δ’ ἂν ἑαλωκέναι τὴν Τροίαν, εἰ τοιούτουσ ὁποῖοσ ἦν οὗτοσ ὁ παράσιτοσ, καίπερ γέρων ὤν, στρατιώτασ εἶχεν δέκα. καὶ τὸν Ἰδομενέα τὸν τοῦ Διὸσ ἔγγονον παράσιτον Ἀγαμέμνονοσ ὁμοίωσ λέγει.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION