Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 12:

(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 12:)

καὶ μὴν οὐχὶ κατὰ ταῦτα μόνον οὐδὲν προσήκει τὸ ἡδὺ τῷ Ἐπικούρῳ, ἀλλὰ καὶ κατ’ ἐκεῖνα· ὁ γὰρ Ἐπίκουροσ οὗτοσ, ὅστισ ποτέ ἐστιν ὁ σοφόσ, ἤτοι φαγεῖν ἔχει ἢ οὔ· εἰ μὲν οὐκ ἔχει, οὐχ ὅπωσ ἡδέωσ ζήσεται· ἀλλ’ οὐδὲ ζήσεται· εἰ δὲ ἔχει, εἴτε παρ’ ἑαυτοῦ εἴτε παρ’ ἄλλου· εἰ μὲν οὖν παρ’ ἄλλου τὸ φαγεῖν ἔχοι, παράσιτόσ ἐστι καὶ οὐχ ὃσ ^ λέγει· εἰ δὲ παρ’ ἑαυτοῦ, οὐχ ἡδέωσ ζήσεται. πῶσ οὐχ ἡδέωσ; εἰ γὰρ ἔχοι τὸ φαγεῖν παρ’ ἑαυτοῦ, πολλά τοι, ὦ Τυχιάδη, τὰ ἀηδέα ^ τῷ τοιούτῳ βίῳ παρακολουθεῖν ἀνάγκη· καὶ ἄθρει πόσα. δεῖ τὸν μέλλοντα βιώσεσθαι καθ’ ἡδονὴν τὰσ ἐγγιγνομένασ ὀρέξεισ ἁπάσασ ἀναπληροῦν. ἢ τί φήσ; κἀμοὶ δοκεῖ. οὐκοῦν τῷ μὲν συχνὰ κεκτημένῳ ἴσωσ τοῦτο παρέχει, τῷ δὲ ὀλίγα καὶ μηδὲν οὐκέτι· ὥστε πένησ οὐκ ἂν σοφὸσ γένοιτο οὐδὲ ἐφίκοιτο τοῦ τέλουσ, λέγω δὴ τοῦ ἡδέοσ. ἀλλ’ οὐδὲ μὴν ὁ πλούσιοσ, ὁ παρὰ τῆσ οὐσίασ ἀφθόνωσ ταῖσ ἐπιθυμίαισ χορηγῶν, δυνήσεται τοῦδε ἐφικέσθαι. τί δή ποτε; ὅτι πᾶσα ἀνάγκη τὸν ἀναλίσκοντα τὰ ἑαυτοῦ πολλαῖσ περιπίπτειν ἀηδίαισ, τοῦτο μὲν τῷ μαγείρῳ κακῶσ σκευάσαντι τὸ ὄψον μαχόμενον ἢ εἰ μὴ μάχοιτο φαῦλα παρὰ τοῦτο ἐσθίοντα τὰ ὄψα καὶ τοῦ ἡδέοσ ὑστεροῦντα,^ τοῦτο δὲ τῷ οἰκονομοῦντι τὰ κατὰ τὴν οἰκίαν, εἰ μὴ καλῶσ οἰκονομοίη, μαχόμενον. ἢ οὐχ οὕτωσ; νὴ Δία, κἀμοὶ δοκεῖ. τῷ μὲν οὖν Ἐπικούρῳ πάντα συμβαίνειν εἰκόσ, ὥστε οὐδέποτε τεύξεται τοῦ τέλουσ· τῷ δὲ παρασίτῳ οὔτε μάγειρόσ ἐστιν ᾧ χαλεπήναι, οὔτε ἀγρὸσ οὔτε οἶκοσ ^ οὔτε ἀργύρια, ὑπὲρ ὧν ἀπολλυμένων ἀχθεσθείη, ὥστε καὶ φάγοι καὶ πίοι μόνοσ οὗτοσ ὑπὸ μηδενόσ, ὧν ἐκείνουσ ἀνάγκη, ἐνοχλούμενοσ.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION