Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 10:

(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 10:)

ὁ γὰρ σοφὸσ Ὅμηροσ τὸν τοῦ παρασίτου βίον θαυμάζων ὡσ ἄρα μακάριοσ καὶ ζηλωτὸσ εἰή μόνοσ, οὕτω φησίν· ^ οὐ γὰρ ἔγωγὲ τί φημι τέλοσ χαριέστερον εἶναι, ἢ ὅτ’ ἂν εὐφροσύνη μὲν ἔχῃ κάτα δῆμον ἅπαντα, δαιτυμόνεσ δ’ ἀνὰ δώματ’ ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ ἥμενοι ἑξείησ,^ παρὰ δὲ πλήθωσι τράπεζαι σίτου καὶ κρειῶν, μέθυ δ’ ἐκ κρητῆροσ ἀφύσσων οἰνοχόοσ φορέῃσι καὶ ἐγχείῃ δεπάεσσι. ^ καὶ ὡσ οὐχ ἱκανῶσ ταῦτα θαυμάζων μᾶλλον τὴν αὑτοῦ γνώμην ποιεῖ φανερωτέραν εὖ λέγων· τοῦτὸ τί μοι κάλλιστον ἐνὶ φρεσὶν εἴδεται εἶναι, οὐχ ἕτερόν τι, ἐξ ὧν φησιν, ἢ τὸ παρασιτεῖν εὔδαιμον νομίζων. καὶ μὴν οὐδὲ τῷ τυχόντι ἀνδρὶ περιτέθεικε τούτουσ τοὺσ λόγουσ, ἀλλὰ τῷ σοφωτάτῳ τῶν ὅλων. καίτοι γε εἴπερ ἐβούλετο Ὀδυσσεὺσ τὸ κατὰ τοὺσ Στωϊκοὺσ ἐπαινεῖν τέλοσ, ἐδύνατο ταυτὶ λέγειν ὅτε τὸν Φιλοκτήτην ἀνήγαγεν ἐκ τῆσ Λήμνου, ὅτε τὸ Ἴλιον ἐξεπόρθησεν, ὅτε τοὺσ Ἕλληνασ φεύγοντασ κατέσχεν, ὅτε εἰσ Τροίαν εἰσῆλθεν ἑαυτὸν μαστιγώσασ καὶ κακὰ καὶ Στωϊκὰ ῥάκη ἐνδύσ· ἀλλὰ τότε οὐκ εἶπε τοῦτο τέλοσ χαριέστερον. ἀλλὰ μὴν καὶ ἐν τῷ τῶν Ἐπικουρείων βίῳ γενόμενοσ αὖθισ παρὰ τῇ Καλυψοῖ, ὅτε αὐτῷ ὑπῆρχεν ἐν ἀργίᾳ τε βιοτεύειν καὶ τρυφᾶν καὶ βινεῖν τὴν Ἄτλαντοσ θυγατέρα καὶ κινεῖν πάσασ τὰσ λείασ κινήσεισ, . οὐδὲ τότε ^ εἶπε τοῦτο τὸ τέλοσ χαριέστερον, ἀλλὰ τὸν τῶν παρασίτων βίον. ἐκαλοῦντο δὲ δαιτυμόνεσ οἱ παράσιτοι τότε. πῶσ οὖν λέγει; "δαιτυμόνεσ καθήμενοι ἑξείησ· καί· παρὰ δὲ πλήθωσι τράπεζαι σίτου καὶ κρειῶν.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION