Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 5:

τὸ δέ γε ἐπίστασθαι λόγουσ λέγειν ἐπιτηδείουσ καὶ πράγματα πράττειν δι’ ὧν οἰκειώσεται καὶ εὐνούστατον ἑαυτὸν τῷ τρέφοντι ἀποδείξει, ἆρ’ οὐ συνέσεωσ καὶ καταλήψεωσ ἐρρωμένησ εἶναί σοι δοκεῖ; καὶ μάλα. τὸ δέ γε ἐν ταῖσ ἑστιάσεσιν αὐταῖσ ὅπωσ παντὸσ ἀπέλθοι πλέον ἔχων καὶ παρευδοκιμῶν τοὺσ μὴ τὴν αὐτὴν αὐτῷ κεκτημένουσ τέχνην, ἄνευ τινὸσ λόγου καὶ σοφίασ πράττεσθαι οἰεί; οὐδαμῶσ. "τοῦ μέλλοντοσ ἑστιάσεσθαι μὴ μαγειρικοῦ ὄντοσ, σκευαζομένησ θοίνησ ἀκυροτέρα ἡ κρίσισ ;