Lucian, Dearum judicium, (no name) 12:

πεπράξεται γὰρ ἅπερ ἂν δοκῇ. τὴν Ἀφροδίτην παρεῖναι καιρόσ. σὺ δὲ πρόσιθι ἡ Ἀθηνᾶ. ’ παρέστηκά σοι, καὶ ἤν με, ὦ Πάρι, δικάσῃσ καλήν, οὔποτε ἥττων ἄπει ἐκ μάχησ, ἀλλ’ ἀεὶ κρατῶν πολεμιστὴν γάρ σε καὶ νικηφόρον ἀπεργάσομαι. οὐδέν, ὦ Ἀθηνᾶ, δεῖ μοι πολέμου καὶ μάχησ· ; εἰρήνη γάρ, ὡσ ὁρᾷσ, τὰ νῦν ἐπέχει τὴν Φρυγίαν τε καὶ Λυδίαν καὶ ἀπολέμητοσ ἡμῖν ἡ τοῦ πατρὸσ ἀρχή. θάρρει δέ· οὐ μειονεκτήσεισ γάρ, κἂν μὴ ἐπὶ δώροισ δικάζωμεν. ἀλλ’ ἔνδυθι ἤδη καὶ ἐπίθου τὴν κόρυν ἱκανῶσ γὰρ εἶδον.