Homer, Iliad, Book 24 71:

(호메로스, 일리아스, Book 24 71:)

ὣσ ἔφατο κλαίουσ’, ἐπὶ δὲ στενάχοντο γυναῖκεσ. τῇσιν δ’ αὖθ’ Ἑκάβη ἁδινοῦ ἐξῆρχε γόοιο· Ἕκτορ ἐμῷ θυμῷ πάντων πολὺ φίλτατε παίδων, ἦ μέν μοι ζωόσ περ ἐὼν φίλοσ ἦσθα θεοῖσιν· οἳ δ’ ἄρα σεῦ κήδοντο καὶ ἐν θανάτοιό περ αἴσῃ. ἄλλουσ μὲν γὰρ παῖδασ ἐμοὺσ πόδασ ὠκὺσ Ἀχιλλεὺσ πέρνασχ’ ὅν τιν’ ἕλεσκε πέρην ἁλὸσ ἀτρυγέτοιο, ἐσ Σάμον ἔσ τ’ Ἴμβρον καὶ Λῆμνον ἀμιχθαλόεσσαν· σεῦ δ’ ἐπεὶ ἐξέλετο ψυχὴν ταναήκεϊ χαλκῷ, πολλὰ ῥυστάζεσκεν ἑοῦ περὶ σῆμ’ ἑτάροιο Πατρόκλου, τὸν ἔπεφνεσ· ἀνέστησεν δέ μιν οὐδ’ ὧσ. νῦν δέ μοι ἑρσήεισ καὶ πρόσφατοσ ἐν μεγάροισι κεῖσαι, τῷ ἴκελοσ ὅν τ’ ἀργυρότοξοσ Ἀπόλλων οἷσ ἀγανοῖσι βέλεσσιν ἐποιχόμενοσ κατέπεφνεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION