Homer, Iliad, Book 23 63:

(호메로스, 일리아스, Book 23 63:)

ὣσ ἔφαθ’, οἳ δ’ ἄρα πάντεσ ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ. Εὐρύαλοσ δέ οἱ οἰο͂σ ἀνίστατο ἰσόθεοσ φὼσ Μηκιστῆοσ υἱὸσ Ταλαϊονίδαο ἄνακτοσ, ὅσ ποτε Θήβασ δ’ ἦλθε δεδουπότοσ Οἰδιπόδαο ἐσ τάφον· ἔνθα δὲ πάντασ ἐνίκα Καδμείωνασ. τὸν μὲν Τυδεί̈δησ δουρὶ κλυτὸσ ἀμφεπονεῖτο θαρσύνων ἔπεσιν, μέγα δ’ αὐτῷ βούλετο νίκην. ζῶμα δέ οἱ πρῶτον παρακάββαλεν, αὐτὰρ ἔπειτα δῶκεν ἱμάντασ ἐϋτμήτουσ βοὸσ ἀγραύλοιο. τὼ δὲ ζωσαμένω βήτην ἐσ μέσσον ἀγῶνα, ἄντα δ’ ἀνασχομένω χερσὶ στιβαρῇσιν ἅμ’ ἄμφω σύν ῥ’ ἔπεσον, σὺν δέ σφι βαρεῖαι χεῖρεσ ἔμιχθεν. δεινὸσ δὲ χρόμαδοσ γενύων γένετ’, ἔρρεε δ’ ἱδρὼσ πάντοθεν ἐκ μελέων· ἐπὶ δ’ ὄρνυτο δῖοσ Ἐπειόσ, κόψε δὲ παπτήναντα παρήϊον· οὐδ’ ἄρ’ ἔτι δὴν ἑστήκειν· αὐτοῦ γὰρ ὑπήριπε φαίδιμα γυῖα. ὡσ δ’ ὅθ’ ὑπὸ φρικὸσ Βορέω ἀναπάλλεται ἰχθὺσ θίν’ ἐν φυκιόεντι, μέλαν δέ ἑ κῦμα κάλυψεν, ὣσ πληγεὶσ ἀνέπαλτ’· αὐτὰρ μεγάθυμοσ Ἐπειὸσ χερσὶ λαβὼν ὤρθωσε· φίλοι δ’ ἀμφέσταν ἑταῖροι, οἵ μιν ἄγον δι’ ἀγῶνοσ ἐφελκομένοισι πόδεσσιν αἷμα παχὺ πτύοντα κάρη βάλλονθ’ ἑτέρωσε· κὰδ δ’ ἀλλοφρονέοντα μετὰ σφίσιν εἷσαν ἄγοντεσ, αὐτοὶ δ’ οἰχόμενοι κόμισαν δέπασ ἀμφικύπελλον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION