Homer, Iliad, Book 23 59:

(호메로스, 일리아스, Book 23 59:)

ὣσ εἰπὼν ἐν χερσὶ τίθει· ὃ δ’ ἐδέξατο χαίρων, καί μιν φωνήσασ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα τέκοσ κατὰ μοῖραν ἐείπεσ· οὐ γὰρ ἔτ’ ἔμπεδα γυῖα φίλοσ πόδεσ, οὐδέ τι χεῖρεσ ὤμων ἀμφοτέρωθεν ἐπαί̈σσονται ἐλαφραί. εἴθ’ ὣσ ἡβώοιμι βίη τέ μοι ἔμπεδοσ εἰή ὡσ ὁπότε κρείοντ’ Ἀμαρυγκέα θάπτον Ἐπειοὶ Βουπρασίῳ, παῖδεσ δ’ ἔθεσαν βασιλῆοσ ἀέθλα· ἔνθ’ οὔ τίσ μοι ὁμοῖοσ ἀνὴρ γένετ’, οὔτ’ ἄρ’ Ἐπειῶν οὔτ’ αὐτῶν Πυλίων οὔτ’ Αἰτωλῶν μεγαθύμων. πὺξ μὲν ἐνίκησα Κλυτομήδεα Ἤνοποσ υἱόν, Ἀγκαῖον δὲ πάλῃ Πλευρώνιον, ὅσ μοι ἀνέστη· Ἴφικλον δὲ πόδεσσι παρέδραμον ἐσθλὸν ἐόντα, δουρὶ δ’ ὑπειρέβαλον Φυλῆά τε καὶ Πολύδωρον. οἰοίσίν μ’ ἵπποισι παρήλασαν Ἀκτορίωνε πλήθει πρόσθε βαλόντεσ ἀγασσάμενοι περὶ νίκησ, οὕνεκα δὴ τὰ μέγιστα παρ’ αὐτόθι λείπετ’ ἀέθλα. οἳ δ’ ἄρ’ ἔσαν δίδυμοι· ὃ μὲν ἔμπεδον ἡνιόχευεν, ἔμπεδον ἡνιόχευ’, ὃ δ’ ἄρα μάστιγι κέλευεν. ὥσ ποτ’ ἐόν· νῦν αὖτε νεώτεροι ἀντιοώντων ἔργων τοιούτων· ἐμὲ δὲ χρὴ γήραϊ λυγρῷ πείθεσθαι, τότε δ’ αὖτε μετέπρεπον ἡρώεσσιν. ἀλλ’ ἴθι καὶ σὸν ἑταῖρον ἀέθλοισι κτερέϊζε. τοῦτο δ’ ἐγὼ πρόφρων δέχομαι, χαίρει δέ μοι ἦτορ, ὥσ μευ ἀεὶ μέμνησαι ἐνηέοσ, οὐδέ σε λήθω, τιμῆσ ἧσ τέ μ’ ἐοίκε τετιμῆσθαι μετ’ Ἀχαιοῖσ. σοὶ δὲ θεοὶ τῶνδ’ ἀντὶ χάριν μενοεικέα δοῖεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION