Homer, Iliad, Book 23 29:

(호메로스, 일리아스, Book 23 29:)

ἀλλ’ ὃσ μέν θ’ ἵπποισι καὶ ἁρ́μασιν οἷσι πεποιθὼσ ἀφραδέωσ ἐπὶ πολλὸν ἑλίσσεται ἔνθα καὶ ἔνθα, ἵπποι δὲ πλανόωνται ἀνὰ δρόμον, οὐδὲ κατίσχει· ὃσ δέ κε κέρδεα εἰδῇ ἐλαύνων ἥσσονασ ἵππουσ, αἰεὶ τέρμ’ ὁρόων στρέφει ἐγγύθεν, οὐδέ ἑ λήθει ὅππωσ τὸ πρῶτον τανύσῃ βοέοισιν ἱμᾶσιν, ἀλλ’ ἔχει ἀσφαλέωσ καὶ τὸν προὔχοντα δοκεύει. σῆμα δέ τοι ἐρέω μάλ’ ἀριφραδέσ, οὐδέ σε λήσει. ἕστηκε ξύλον αὐο͂ν ὅσον τ’ ὄργυι’ ὑπὲρ αἰήσ ἢ δρυὸσ ἢ πεύκησ· τὸ μὲν οὐ καταπύθεται ὄμβρῳ, λᾶε δὲ τοῦ ἑκάτερθεν ἐρηρέδαται δύο λευκὼ ἐν ξυνοχῇσιν ὁδοῦ, λεῖοσ δ’ ἱππόδρομοσ ἀμφὶσ ἤ τευ σῆμα βροτοῖο πάλαι κατατεθνηῶτοσ, ἢ τό γε νύσσα τέτυκτο ἐπὶ προτέρων ἀνθρώπων, καὶ νῦν τέρματ’ ἔθηκε ποδάρκησ δῖοσ Ἀχιλλεύσ. τῷ σὺ μάλ’ ἐγχρίμψασ ἐλάαν σχεδὸν ἁρ́μα καὶ ἵππουσ, αὐτὸσ δὲ κλινθῆναι ἐϋπλέκτῳ ἐνὶ δίφρῳ ἦκ’ ἐπ’ ἀριστερὰ τοῖιν· ἀτὰρ τὸν δεξιὸν ἵππον κένσαι ὁμοκλήσασ, εἶξαί τέ οἱ ἡνία χερσίν. ἐν νύσσῃ δέ τοι ἵπποσ ἀριστερὸσ ἐγχριμφθήτω, ὡσ ἄν τοι πλήμνη γε δοάσσεται ἄκρον ἱκέσθαι κύκλου ποιητοῖο· λίθου δ’ ἀλέασθαι ἐπαυρεῖν, μή πωσ ἵππουσ τε τρώσῃσ κατά θ’ ἁρ́ματα ἄξῃσ· χάρμα δὲ τοῖσ ἄλλοισιν, ἐλεγχείη δὲ σοὶ αὐτῷ ἔσσεται· ἀλλὰ φίλοσ φρονέων πεφυλαγμένοσ εἶναι. εἰ γάρ κ’ ἐν νύσσῃ γε παρεξελάσῃσθα διώκων, οὐκ ἔσθ’ ὅσ κέ σ’ ἕλῃσι μετάλμενοσ οὐδὲ παρέλθῃ, οὐδ’ εἴ κεν μετόπισθεν Ἀρίονα δῖον ἐλαύνοι Ἀδρήστου ταχὺν ἵππον, ὃσ ἐκ θεόφιν γένοσ ἠε͂ν, ἢ τοὺσ Λαομέδοντοσ, οἳ ἐνθάδε γ’ ἔτραφεν ἐσθλοί.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION