Homer, Iliad, Book 22 43:

(호메로스, 일리아스, Book 22 43:)

ὣσ φαμένη μεγάροιο διέσσυτο μαινάδι ἴση παλλομένη κραδίην· ἅμα δ’ ἀμφίπολοι κίον αὐτῇ αὐτὰρ ἐπεὶ πύργόν τε καὶ ἀνδρῶν ἷξεν ὅμιλον ἔστη παπτήνασ’ ἐπὶ τείχεϊ, τὸν δὲ νόησεν ἑλκόμενον πρόσθεν πόλιοσ· ταχέεσ δέ μιν ἵπποι ἕλκον ἀκηδέστωσ κοίλασ ἐπὶ νῆασ Ἀχαιῶν. τὴν δὲ κατ’ ὀφθαλμῶν ἐρεβεννὴ νὺξ ἐκάλυψεν, ἤριπε δ’ ἐξοπίσω, ἀπὸ δὲ ψυχὴν ἐκάπυσσε. τῆλε δ’ ἀπὸ κρατὸσ βάλε δέσματα σιγαλόεντα, ἄμπυκα κεκρύφαλόν τε ἰδὲ πλεκτὴν ἀναδέσμην κρήδεμνόν θ’, ὅ ῥά οἱ δῶκε χρυσῆ Ἀφροδίτη ἤματι τῷ ὅτε μιν κορυθαίολοσ ἠγάγεθ’ Ἕκτωρ ἐκ δόμου Ηἐτίωνοσ, ἐπεὶ πόρε μυρία ἕδνα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION