Homer, Iliad, Book 22 31:

(호메로스, 일리아스, Book 22 31:)

τὸν δ’ ἄρ’ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πόδασ ὠκὺσ Ἀχιλλεὺσ· μή με κύον γούνων γουνάζεο μὴ δὲ τοκήων· αἲ γάρ πωσ αὐτόν με μένοσ καὶ θυμὸσ ἀνήη ὤμ’ ἀποταμνόμενον κρέα ἔδμεναι, οἱᾶ ἐόργασ, ὡσ οὐκ ἔσθ’ ὃσ σῆσ γε κύνασ κεφαλῆσ ἀπαλάλκοι, οὐδ’ εἴ κεν δεκάκισ τε καὶ εἰκοσινήριτ’ ἄποινα στήσωσ’ ἐνθάδ’ ἄγοντεσ, ὑπόσχωνται δὲ καὶ ἄλλα, οὐδ’ εἴ κέν σ’ αὐτὸν χρυσῷ ἐρύσασθαι ἀνώγοι Δαρδανίδησ Πρίαμοσ· οὐδ’ ὧσ σέ γε πότνια μήτηρ ἐνθεμένη λεχέεσσι γοήσεται ὃν τέκεν αὐτή, ἀλλὰ κύνεσ τε καὶ οἰωνοὶ κατὰ πάντα δάσονται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION