Homer, Iliad, Book 22 27:

(호메로스, 일리아스, Book 22 27:)

ἦ ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν προί̈ει δολιχόσκιον ἔγχοσ, καὶ βάλε Πηλεί̈δαο μέσον σάκοσ οὐδ’ ἀφάμαρτε· τῆλε δ’ ἀπεπλάγχθη σάκεοσ δόρυ· χώσατο δ’ Ἕκτωρ ὅττί ῥά οἱ βέλοσ ὠκὺ ἐτώσιον ἔκφυγε χειρόσ, στῆ δὲ κατηφήσασ, οὐδ’ ἄλλ’ ἔχε μείλινον ἔγχοσ. Δηί̈φοβον δ’ ἐκάλει λευκάσπιδα μακρὸν ἀύ̈σασ· ᾔτεέ μιν δόρυ μακρόν· ὃ δ’ οὔ τί οἱ ἐγγύθεν ἠε͂ν. Ἕκτωρ δ’ ἔγνω ᾗσιν ἐνὶ φρεσὶ φώνησέν τε· ὢ πόποι ἦ μάλα δή με θεοὶ θάνατον δὲ κάλεσσαν· Δηί̈φοβον γὰρ ἔγωγ’ ἐφάμην ἡρ́ωα παρεῖναι· ἀλλ’ ὃ μὲν ἐν τείχει, ἐμὲ δ’ ἐξαπάτησεν Ἀθήνη. νῦν δὲ δὴ ἐγγύθι μοι θάνατοσ κακόσ, οὐδ’ ἔτ’ ἄνευθεν, οὐδ’ ἀλέη· ἦ γάρ ῥα πάλαι τό γε φίλτερον ἠε͂ν Ζηνί τε καὶ Διὸσ υἱῖ ἑκηβόλῳ, οἵ με πάροσ γε πρόφρονεσ εἰρύατο· νῦν αὖτέ με μοῖρα κιχάνει. μὴ μὰν ἀσπουδί γε καὶ ἀκλειῶσ ἀπολοίμην, ἀλλὰ μέγα ῥέξασ τι καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION