Homer, Iliad, Book 21 34:

(호메로스, 일리아스, Book 21 34:)

ὣσ εἰπὼν οὔτησε κατ’ αἰγίδα θυσσανόεσσαν σμερδαλέην, ἣν οὐδὲ Διὸσ δάμνησι κεραυνόσ· τῇ μιν Ἄρησ οὔτησε μιαιφόνοσ ἔγχεϊ μακρῷ. ἣ δ’ ἀναχασσαμένη λίθον εἵλετο χειρὶ παχείῃ κείμενον ἐν πεδίῳ μέλανα τρηχύν τε μέγαν τε, τόν ῥ’ ἄνδρεσ πρότεροι θέσαν ἔμμεναι οὖρον ἀρούρησ· τῷ βάλε θοῦρον Ἄρηα κατ’ αὐχένα, λῦσε δὲ γυῖα. ἑπτὰ δ’ ἐπέσχε πέλεθρα πεσών, ἐκόνισε δὲ χαίτασ, τεύχεά τ’ ἀμφαράβησε· γέλασσε δὲ Παλλὰσ Ἀθήνη, καί οἱ ἐπευχομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· νηπύτι’ οὐδέ νύ πώ περ ἐπεφράσω ὅσσον ἀρείων εὔχομ’ ἐγὼν ἔμεναι, ὅτι μοι μένοσ ἰσοφαρίζεισ. οὕτω κεν τῆσ μητρὸσ ἐρινύασ ἐξαποτίνοισ, ἥ τοι χωομένη κακὰ μήδεται οὕνεκ’ Ἀχαιοὺσ κάλλιπεσ, αὐτὰρ Τρωσὶν ὑπερφιάλοισιν ἀμύνεισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION