Homer, Iliad, Book 21 16:

(호메로스, 일리아스, Book 21 16:)

ἦ ῥα, καὶ ἐκ κρημνοῖο ἐρύσσατο χάλκεον ἔγχοσ, τὸν δὲ κατ’ αὐτόθι λεῖπεν, ἐπεὶ φίλον ἦτορ ἀπηύρα, κείμενον ἐν ψαμάθοισι, δίαινε δέ μιν μέλαν ὕδωρ. τὸν μὲν ἄρ’ ἐγχέλυέσ τε καὶ ἰχθύεσ ἀμφεπένοντο δημὸν ἐρεπτόμενοι ἐπινεφρίδιον κείροντεσ· αὐτὰρ ὃ βῆ ῥ’ ἰέναι μετὰ Παίονασ ἱπποκορυστάσ, οἵ ῥ’ ἔτι πὰρ ποταμὸν πεφοβήατο δινήεντα, ὡσ εἶδον τὸν ἄριστον ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ χέρσ’ ὕπο Πηλεί̈δαο καὶ ἀόρι ἶφι δαμέντα. ἔνθ’ ἕλε Θερσίλοχόν τε Μύδωνά τε Ἀστύπυλόν τε Μνῆσόν τε Θρασίον τε καὶ Αἴνιον ἠδ’ Ὀφελέστην· καί νύ κ’ ἔτι πλέονασ κτάνε Παίονασ ὠκὺσ Ἀχιλλεύσ, εἰ μὴ χωσάμενοσ προσέφη ποταμὸσ βαθυδίνησ ἀνέρι εἰσάμενοσ, βαθέησ δ’ ἐκ φθέγξατο δίνησ· ὦ Ἀχιλεῦ, περὶ μὲν κρατέεισ, περὶ δ’ αἴσυλα ῥέζεισ ἀνδρῶν· αἰεὶ γάρ τοι ἀμύνουσιν θεοὶ αὐτοί. εἴ τοι Τρῶασ ἔδωκε Κρόνου παῖσ πάντασ ὀλέσσαι, ἐξ ἐμέθεν γ’ ἐλάσασ πεδίον κάτα μέρμερα ῥέζε· πλήθει γὰρ δή μοι νεκύων ἐρατεινὰ ῥέεθρα, οὐδέ τί πῃ δύναμαι προχέειν ῥόον εἰσ ἅλα δῖαν στεινόμενοσ νεκύεσσι, σὺ δὲ κτείνεισ ἀϊδήλωσ. ἀλλ’ ἄγε δὴ καὶ ἐάσον· ἄγη μ’ ἔχει ὄρχαμε λαῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION