Homer, Iliad, Book 21 6:

(호메로스, 일리아스, Book 21 6:)

ὣσ ὁρ́μαινε μένων· ὃ δέ οἱ σχεδὸν ἦλθε τεθηπὼσ γούνων ἅψασθαι μεμαώσ, περὶ δ’ ἤθελε θυμῷ ἐκφυγέειν θάνατόν τε κακὸν καὶ κῆρα μέλαιναν. ἤτοι ὃ μὲν δόρυ μακρὸν ἀνέσχετο δῖοσ Ἀχιλλεὺσ οὐτάμεναι μεμαώσ, ὃ δ’ ὑπέδραμε καὶ λάβε γούνων κύψασ· ἐγχείη δ’ ἄρ’ ὑπὲρ νώτου ἐνὶ γαίῃ ἔστη ἱεμένη χροὸσ ἄμεναι ἀνδρομέοιο. αὐτὰρ ὃ τῇ ἑτέρῃ μὲν ἑλὼν ἐλλίσσετο γούνων, τῇ δ’ ἑτέρῃ ἔχεν ἔγχοσ ἀκαχμένον οὐδὲ μεθίει· καί μιν φωνήσασ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· γουνοῦμαι σ’ Ἀχιλεῦ· σὺ δέ μ’ αἴδεο καί μ’ ἐλέησον· ἀντί τοί εἰμ’ ἱκέταο διοτρεφὲσ αἰδοίοιο· πὰρ γὰρ σοὶ πρώτῳ πασάμην Δημήτεροσ ἀκτὴν ἤματι τῷ ὅτε μ’ εἷλεσ ἐϋκτιμένῃ ἐν ἀλωῇ, καί μ’ ἐπέρασσασ ἄνευθεν ἄγων πατρόσ τε φίλων τε Λῆμνον ἐσ ἠγαθέην, ἑκατόμβοιον δέ τοι ἦλφον. νῦν δὲ λύμην τρὶσ τόσσα πορών· ἠὼσ δέ μοί ἐστιν ἥδε δυωδεκάτη, ὅτ’ ἐσ Ἴλιον εἰλήλουθα πολλὰ παθών· νῦν αὖ με τεῇσ ἐν χερσὶν ἔθηκε μοῖρ’ ὀλοή· μέλλω που ἀπεχθέσθαι Διὶ πατρί, ὅσ με σοὶ αὖτισ δῶκε· μινυνθάδιον δέ με μήτηρ γείνατο Λαοθόη θυγάτηρ Ἄλταο γέροντοσ Ἄλτεω, ὃσ Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν ἀνάσσει Πήδασον αἰπήεσσαν ἔχων ἐπὶ Σατνιόεντι. τοῦ δ’ ἔχε θυγατέρα Πρίαμοσ, πολλὰσ δὲ καὶ ἄλλασ· τῆσ δὲ δύω γενόμεσθα, σὺ δ’ ἄμφω δειροτομήσεισ, ἤτοι τὸν πρώτοισι μετὰ πρυλέεσσι δάμασσασ ἀντίθεον Πολύδωρον, ἐπεὶ βάλεσ ὀξέϊ δουρί· νῦν δὲ δὴ ἐνθάδ’ ἐμοὶ κακὸν ἔσσεται· οὐ γὰρ ὀί̈ω σὰσ χεῖρασ φεύξεσθαι, ἐπεί ῥ’ ἐπέλασσέ γε δαίμων. ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δ’ ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσι· μή με κτεῖν’, ἐπεὶ οὐχ ὁμογάστριοσ Ἕκτορόσ εἰμι, ὅσ τοι ἑταῖρον ἔπεφνεν ἐνηέα τε κρατερόν τε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION