Homer, Iliad, Book 19 29:

(호메로스, 일리아스, Book 19 29:)

ὣσ εἰπὼν ὄτρυνε πάροσ μεμαυῖαν Ἀθήνην· ἣ δ’ ἁρ́πῃ ἐϊκυῖα τανυπτέρυγι λιγυφώνῳ οὐρανοῦ ἐκκατεπᾶλτο δι’ αἰθέροσ. αὐτὰρ Ἀχαιοὶ αὐτίκα θωρήσσοντο κατὰ στρατόν· ἣ δ’ Ἀχιλῆϊ νέκταρ ἐνὶ στήθεσσι καὶ ἀμβροσίην ἐρατεινὴν στάξ’, ἵνα μή μιν λιμὸσ ἀτερπὴσ γούναθ’ ἵκοιτο· αὐτὴ δὲ πρὸσ πατρὸσ ἐρισθενέοσ πυκινὸν δῶ ᾤχετο, τοὶ δ’ ἀπάνευθε νεῶν ἐχέοντο θοάων. ὡσ δ’ ὅτε ταρφειαὶ νιφάδεσ Διὸσ ἐκποτέονται ψυχραὶ ὑπὸ ῥιπῆσ αἰθρηγενέοσ Βορέαο, ὣσ τότε ταρφειαὶ κόρυθεσ λαμπρὸν γανόωσαι νηῶν ἐκφορέοντο καὶ ἀσπίδεσ ὀμφαλόεσσαι θώρηκέσ τε κραταιγύαλοι καὶ μείλινα δοῦρα. αἴγλη δ’ οὐρανὸν ἷκε, γέλασσε δὲ πᾶσα περὶ χθὼν χαλκοῦ ὑπὸ στεροπῆσ· ὑπὸ δὲ κτύποσ ὄρνυτο ποσσὶν ἀνδρῶν· ἐν δὲ μέσοισι κορύσσετο δῖοσ Ἀχιλλεύσ. τοῦ καὶ ὀδόντων μὲν καναχὴ πέλε, τὼ δέ οἱ ὄσσε λαμπέσθην ὡσ εἴ τε πυρὸσ σέλασ, ἐν δέ οἱ ἦτορ δῦν’ ἄχοσ ἄτλητον· ὃ δ’ ἄρα Τρωσὶν μενεαίνων δύσετο δῶρα θεοῦ, τά οἱ Ἥφαιστοσ κάμε τεύχων. κνημῖδασ μὲν πρῶτα περὶ κνήμῃσιν ἔθηκε καλὰσ ἀργυρέοισιν ἐπισφυρίοισ ἀραρυίασ· δεύτερον αὖ θώρηκα περὶ στήθεσσιν ἔδυνεν. ἀμφὶ δ’ ἄρ’ ὤμοισιν βάλετο ξίφοσ ἀργυρόηλον χάλκεον· αὐτὰρ ἔπειτα σάκοσ μέγα τε στιβαρόν τε εἵλετο, τοῦ δ’ ἀπάνευθε σέλασ γένετ’ ἠύ̈τε μήνησ. ὡσ δ’ ὅτ’ ἂν ἐκ πόντοιο σέλασ ναύτῃσι φανήῃ καιομένοιο πυρόσ, τό τε καίεται ὑψόθ’ ὄρεσφι σταθμῷ ἐν οἰοπόλῳ· τοὺσ δ’ οὐκ ἐθέλοντασ ἀέλλαι πόντον ἐπ’ ἰχθυόεντα φίλων ἀπάνευθε φέρουσιν· ὣσ ἀπ’ Ἀχιλλῆοσ σάκεοσ σέλασ αἰθέρ’ ἵκανε καλοῦ δαιδαλέου· περὶ δὲ τρυφάλειαν ἀείρασ κρατὶ θέτο βριαρήν· ἣ δ’ ἀστὴρ ὣσ ἀπέλαμπεν ἵππουρισ τρυφάλεια, περισσείοντο δ’ ἔθειραι χρύσεαι, ἃσ Ἥφαιστοσ ἱεί λόφον ἀμφὶ θαμειάσ. πειρήθη δ’ ἑό αὐτοῦ ἐν ἔντεσι δῖοσ Ἀχιλλεύσ, εἰ οἷ ἐφαρμόσσειε καὶ ἐντρέχοι ἀγλαὰ γυῖα· τῷ δ’ εὖτε πτερὰ γίγνετ’, ἀείρε δὲ ποιμένα λαῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION