Homer, Iliad, Book 19 27:

(호메로스, 일리아스, Book 19 27:)

ὣσ ἔφατο κλαίων, ἐπὶ δὲ στενάχοντο γέροντεσ, μνησάμενοι τὰ ἕκαστοσ ἐνὶ μεγάροισιν ἔλειπον· μυρομένουσ δ’ ἄρα τούσ γε ἰδὼν ἐλέησε Κρονίων, αἶψα δ’ Ἀθηναίην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· τέκνον ἐμόν, δὴ πάμπαν ἀποίχεαι ἀνδρὸσ ἑῆοσ. ἦ νύ τοι οὐκέτι πάγχυ μετὰ φρεσὶ μέμβλετ’ Ἀχιλλεύσ; κεῖνοσ ὅ γε προπάροιθε νεῶν ὀρθοκραιράων ἧσται ὀδυρόμενοσ ἕταρον φίλον· οἳ δὲ δὴ ἄλλοι οἴχονται μετὰ δεῖπνον, ὃ δ’ ἄκμηνοσ καὶ ἄπαστοσ. ἀλλ’ ἴθι οἱ νέκτάρ τε καὶ ἀμβροσίην ἐρατεινὴν στάξον ἐνὶ στήθεσσ’, ἵνα μή μιν λιμὸσ ἵκηται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION