Homer, Iliad, Book 19 17:

(호메로스, 일리아스, Book 19 17:)

τὸν δ’ ἀπαμειβόμενοσ προσέφη πολύμητισ Ὀδυσσεύσ· ὦ Ἀχιλεῦ Πηλῆοσ υἱὲ μέγα φέρτατ’ Ἀχαιῶν, κρείσσων εἰσ ἐμέθεν καὶ φέρτεροσ οὐκ ὀλίγον περ ἔγχει, ἐγὼ δέ κε σεῖο νοήματί γε προβαλοίμην πολλόν, ἐπεὶ πρότεροσ γενόμην καὶ πλείονα οἶδα. τώ τοι ἐπιτλήτω κραδίη μύθοισιν ἐμοῖσιν. αἶψά τε φυλόπιδοσ πέλεται κόροσ ἀνθρώποισιν, ἧσ τε πλείστην μὲν καλάμην χθονὶ χαλκὸσ ἔχευεν, ἄμητοσ δ’ ὀλίγιστοσ, ἐπὴν κλίνῃσι τάλαντα Ζεύσ, ὅσ τ’ ἀνθρώπων ταμίησ πολέμοιο τέτυκται. γαστέρι δ’ οὔ πωσ ἔστι νέκυν πενθῆσαι Ἀχαιούσ· λίην γὰρ πολλοὶ καὶ ἐπήτριμοι ἤματα πάντα πίπτουσιν· πότε κέν τισ ἀναπνεύσειε πόνοιο; ἀλλὰ χρὴ τὸν μὲν καταθάπτειν ὅσ κε θάνῃσι νηλέα θυμὸν ἔχοντασ ἐπ’ ἤματι δακρύσαντασ· ὅσσοι δ’ ἂν πολέμοιο περὶ στυγεροῖο λίπωνται μεμνῆσθαι πόσιοσ καὶ ἐδητύοσ, ὄφρ’ ἔτι μᾶλλον ἀνδράσι δυσμενέεσσι μαχώμεθα νωλεμὲσ αἰεὶ ἑσσάμενοι χροὶ̈ χαλκὸν ἀτειρέα. μηδέ τισ ἄλλην λαῶν ὀτρυντὺν ποτιδέγμενοσ ἰσχαναάσθω· ἥδε γὰρ ὀτρυντὺσ κακὸν ἔσσεται ὅσ κε λίπηται νηυσὶν ἐπ’ Ἀργείων· ἀλλ’ ἀθρόοι ὁρμηθέντεσ Τρωσὶν ἐφ’ ἱπποδάμοισιν ἐγείρομεν ὀξὺν Ἄρηα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION