Homer, Iliad, Book 19 15:

(호메로스, 일리아스, Book 19 15:)

τὸν δ’ ἀπαμειβόμενοσ προσέφη πόδασ ὠκὺσ Ἀχιλλεύσ· Ἀτρεί̈δη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον ἄλλοτέ περ καὶ μᾶλλον ὀφέλλετε ταῦτα πένεσθαι, ὁππότε τισ μεταπαυσωλὴ πολέμοιο γένηται καὶ μένοσ οὐ τόσον ᾖσιν ἐνὶ στήθεσσιν ἐμοῖσι. νῦν δ’ οἳ μὲν κέαται δεδαϊγμένοι, οὓσ ἐδάμασσεν Ἕκτωρ Πριαμίδησ, ὅτε οἱ Ζεὺσ κῦδοσ ἔδωκεν, ὑμεῖσ δ’ ἐσ βρωτὺν ὀτρύνετον· ἦ τ’ ἂν ἔγωγε νῦν μὲν ἀνώγοιμι πτολεμίζειν υἱᾶσ Ἀχαιῶν νήστιασ ἀκμήνουσ, ἅμα δ’ ἠελίῳ καταδύντι τεύξεσθαι μέγα δόρπον, ἐπὴν τεισαίμεθα λώβην. πρὶν δ’ οὔ πωσ ἂν ἔμοιγε φίλον κατὰ λαιμὸν ἰείη οὐ πόσισ οὐδὲ βρῶσισ ἑταίρου τεθνηῶτοσ ὅσ μοι ἐνὶ κλισίῃ δεδαϊγμένοσ ὀξέϊ χαλκῷ κεῖται ἀνὰ πρόθυρον τετραμμένοσ, ἀμφὶ δ’ ἑταῖροι μύρονται· τό μοι οὔ τι μετὰ φρεσὶ ταῦτα μέμηλεν, ἀλλὰ φόνοσ τε καὶ αἷμα καὶ ἀργαλέοσ στόνοσ ἀνδρῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION