Homer, Iliad, Book 18 40:

(호메로스, 일리아스, Book 18 40:)

τὸν δ’ ἠμείβετ’ ἔπειτα Θέτισ κατὰ δάκρυ χέουσα· Ἥφαιστ’, ἦ ἄρα δή τισ, ὅσαι θεαί εἰσ’ ἐν Ὀλύμπῳ, τοσσάδ’ ἐνὶ φρεσὶν ᾗσιν ἀνέσχετο κήδεα λυγρὰ ὅσσ’ ἐμοὶ ἐκ πασέων Κρονίδησ Ζεὺσ ἄλγε’ ἔδωκεν; ἐκ μέν μ’ ἀλλάων ἁλιάων ἀνδρὶ δάμασσεν Αἰακίδῃ Πηλῆϊ, καὶ ἔτλην ἀνέροσ εὐνὴν πολλὰ μάλ’ οὐκ ἐθέλουσα. ὃ μὲν δὴ γήραϊ λυγρῷ κεῖται ἐνὶ μεγάροισ ἀρημένοσ, ἄλλα δέ μοι νῦν, υἱὸν ἐπεί μοι δῶκε γενέσθαί τε τραφέμεν τε ἔξοχον ἡρώων· ὃ δ’ ἀνέδραμεν ἔρνεϊ ἶσοσ· τὸν μὲν ἐγὼ θρέψασα φυτὸν ὣσ γουνῷ ἀλωῆσ νηυσὶν ἐπιπροέηκα κορωνίσιν Ἴλιον εἴσω Τρωσὶ μαχησόμενον· τὸν δ’ οὐχ ὑποδέξομαι αὖτισ οἴκαδε νοστήσαντα δόμον Πηλήϊον εἴσω. ὄφρα δέ μοι ζώει καὶ ὁρᾷ φάοσ ἠελίοιο ἄχνυται, οὐδέ τί οἱ δύναμαι χραισμῆσαι ἰοῦσα. κούρην ἣν ἄρα οἱ γέρασ ἔξελον υἱε͂σ Ἀχαιῶν, τὴν ἂψ ἐκ χειρῶν ἕλετο κρείων Ἀγαμέμνων. ἤτοι ὃ τῆσ ἀχέων φρένασ ἔφθιεν· αὐτὰρ Ἀχαιοὺσ Τρῶεσ ἐπὶ πρύμνῃσιν ἐείλεον, οὐδὲ θύραζε εἰών ἐξιέναι· τὸν δὲ λίσσοντο γέροντεσ Ἀργείων, καὶ πολλὰ περικλυτὰ δῶρ’ ὀνόμαζον. ἔνθ’ αὐτὸσ μὲν ἔπειτ’ ἠναίνετο λοιγὸν ἀμῦναι, αὐτὰρ ὃ Πάτροκλον περὶ μὲν τὰ ἃ τεύχεα ἕσσε, πέμπε δέ μιν πόλεμον δέ, πολὺν δ’ ἅμα λαὸν ὄπασσε. πᾶν δ’ ἦμαρ μάρναντο περὶ Σκαιῇσι πύλῃσι· καί νύ κεν αὐτῆμαρ πόλιν ἔπραθον, εἰ μὴ Ἀπόλλων πολλὰ κακὰ ῥέξαντα Μενοιτίου ἄλκιμον υἱὸν ἔκταν’ ἐνὶ προμάχοισι καὶ Ἕκτορι κῦδοσ ἔδωκε. τοὔνεκα νῦν τὰ σὰ γούναθ’ ἱκάνομαι, αἴ κ’ ἐθέλῃσθα υἱεῖ ἐμῷ ὠκυμόρῳ δόμεν ἀσπίδα καὶ τρυφάλειαν καὶ καλὰσ κνημῖδασ ἐπισφυρίοισ ἀραρυίασ καὶ θώρηχ’· ὃ γὰρ ἦν οἱ ἀπώλεσε πιστὸσ ἑταῖροσ Τρωσὶ δαμείσ· ὃ δὲ κεῖται ἐπὶ χθονὶ θυμὸν ἀχεύων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION