Homer, Iliad, Book 17 72:

(호메로스, 일리아스, Book 17 72:)

ὣσ ἄρα φωνήσασ ἀπέβη ξανθὸσ Μενέλαοσ, πάντοσε παπταίνων ὥσ τ’ αἰετόσ, ὅν ῥά τέ φασιν ὀξύτατον δέρκεσθαι ὑπουρανίων πετεηνῶν, ὅν τε καὶ ὑψόθ’ ἐόντα πόδασ ταχὺσ οὐκ ἔλαθε πτὼξ θάμνῳ ὑπ’ ἀμφικόμῳ κατακείμενοσ, ἀλλά τ’ ἐπ’ αὐτῷ ἔσσυτο, καί τέ μιν ὦκα λαβὼν ἐξείλετο θυμόν. ὣσ τότε σοὶ Μενέλαε διοτρεφὲσ ὄσσε φαεινὼ πάντοσε δινείσθην πολέων κατὰ ἔθνοσ ἑταίρων, εἴ που Νέστοροσ υἱὸν ἔτι ζώοντα ἴδοιτο. τὸν δὲ μάλ’ αἶψ’ ἐνόησε μάχησ ἐπ’ ἀριστερὰ πάσησ θαρσύνονθ’ ἑτάρουσ καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι, ἀγχοῦ δ’ ἱστάμενοσ προσέφη ξανθὸσ Μενέλαοσ· Ἀντίλοχ’ εἰ δ’ ἄγε δεῦρο διοτρεφὲσ ὄφρα πύθηαι λυγρῆσ ἀγγελίησ, ἣ μὴ ὤφελλε γενέσθαι. ἤδη μὲν σὲ καὶ αὐτὸν ὀί̈ομαι εἰσορόωντα γιγνώσκειν ὅτι πῆμα θεὸσ Δαναοῖσι κυλίνδει, νίκη δὲ Τρώων· πέφαται δ’ ὤριστοσ Ἀχαιῶν Πάτροκλοσ, μεγάλη δὲ ποθὴ Δαναοῖσι τέτυκται. ἀλλὰ σύ γ’ αἶψ’ Ἀχιλῆϊ θέων ἐπὶ νῆασ Ἀχαιῶν εἰπεῖν, αἴ κε τάχιστα νέκυν ἐπὶ νῆα σαώσῃ γυμνόν· ἀτὰρ τά γε τεύχε’ ἔχει κορυθαίολοσ Ἕκτωρ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION