Homer, Iliad, Book 17 65:

(호메로스, 일리아스, Book 17 65:)

πρῶτοσ Πηνέλεωσ Βοιώτιοσ ἦρχε φόβοιο. βλῆτο γὰρ ὦμον δουρὶ πρόσω τετραμμένοσ αἰεὶ ἄκρον ἐπιλίγδην· γράψεν δέ οἱ ὀστέον ἄχρισ αἰχμὴ Πουλυδάμαντοσ· ὃ γάρ ῥ’ ἔβαλε σχεδὸν ἐλθών. Λήϊτον αὖθ’ Ἕκτωρ σχεδὸν οὔτασε χεῖρ’ ἐπὶ καρπῷ υἱὸν Ἀλεκτρυόνοσ μεγαθύμου, παῦσε δὲ χάρμησ· τρέσσε δὲ παπτήνασ, ἐπεὶ οὐκέτι ἔλπετο θυμῷ ἔγχοσ ἔχων ἐν χειρὶ μαχήσεσθαι Τρώεσσιν. Ἕκτορα δ’ Ἰδομενεὺσ μετὰ Λήϊτον ὁρμηθέντα βεβλήκει θώρηκα κατὰ στῆθοσ παρὰ μαζόν· ἐν καυλῷ δ’ ἐάγη δολιχὸν δόρυ, τοὶ δὲ βόησαν Τρῶεσ· ὃ δ’ Ἰδομενῆοσ ἀκόντισε Δευκαλίδαο δίφρῳ ἐφεσταότοσ· τοῦ μέν ῥ’ ἀπὸ τυτθὸν ἅμαρτεν· αὐτὰρ ὃ Μηριόναο ὀπάονά θ’ ἡνίοχόν τε Κοίρανον, ὅσ ῥ’ ἐκ Λύκτου ἐϋκτιμένησ ἕπετ’ αὐτῷ· πεζὸσ γὰρ τὰ πρῶτα λιπὼν νέασ ἀμφιελίσσασ ἤλυθε, καί κε Τρωσὶ μέγα κράτοσ ἐγγυάλιξεν, εἰ μὴ Κοίρανοσ ὦκα ποδώκεασ ἤλασεν ἵππουσ· καὶ τῷ μὲν φάοσ ἦλθεν, ἄμυνε δὲ νηλεὲσ ἦμαρ, αὐτὸσ δ’ ὤλεσε θυμὸν ὑφ’ Ἕκτοροσ ἀνδροφόνοιο· τὸν βάλ’ ὑπὸ γναθμοῖο καὶ οὐάτοσ, ἐκ δ’ ἄρ’ ὀδόντασ ὦσε δόρυ πρυμνόν, διὰ δὲ γλῶσσαν τάμε μέσσην. ἤριπε δ’ ἐξ ὀχέων, κατὰ δ’ ἡνία χεῦεν ἔραζε. καὶ τά γε Μηριόνησ ἔλαβεν χείρεσσι φίλῃσι κύψασ ἐκ πεδίοιο, καὶ Ἰδομενῆα προσηύδα· μάστιε νῦν εἱο͂́σ κε θοὰσ ἐπὶ νῆασ ἵκηαι· γιγνώσκεισ δὲ καὶ αὐτὸσ ὅ τ’ οὐκέτι κάρτοσ Ἀχαιῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION