Homer, Iliad, Book 17 55:

(호메로스, 일리아스, Book 17 55:)

ἦ ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν προί̈ει δολιχόσκιον ἔγχοσ, καὶ βάλεν Ἀρήτοιο κατ’ ἀσπίδα πάντοσ’ ἐί̈σην· ἣ δ’ οὐκ ἔγχοσ ἔρυτο, διὰ πρὸ δὲ εἴσατο χαλκόσ, νειαίρῃ δ’ ἐν γαστρὶ διὰ ζωστῆροσ ἔλασσεν. ὡσ δ’ ὅτ’ ἂν ὀξὺν ἔχων πέλεκυν αἰζήϊοσ ἀνὴρ κόψασ ἐξόπιθεν κεράων βοὸσ ἀγραύλοιο ἶνα τάμῃ διὰ πᾶσαν, ὃ δὲ προθορὼν ἐρίπῃσιν, ὣσ ἄρ’ ὅ γε προθορὼν πέσεν ὕπτιοσ· ἐν δέ οἱ ἔγχοσ νηδυίοισι μάλ’ ὀξὺ κραδαινόμενον λύε γυῖα. Ἕκτωρ δ’ Αὐτομέδοντοσ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ· ἀλλ’ ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχοσ· πρόσσω γὰρ κατέκυψε, τὸ δ’ ἐξόπιθεν δόρυ μακρὸν οὔδει ἐνισκίμφθη, ἐπὶ δ’ οὐρίαχοσ πελεμίχθη ἔγχεοσ· ἔνθα δ’ ἔπειτ’ ἀφίει μένοσ ὄβριμοσ Ἄρησ. καί νύ κε δὴ ξιφέεσσ’ αὐτοσχεδὸν ὁρμηθήτην εἰ μή σφω’ Αἰάντε διέκριναν μεμαῶτε, οἵ ῥ’ ἦλθον καθ’ ὅμιλον ἑταίρου κικλήσκοντοσ· τοὺσ ὑποταρβήσαντεσ ἐχώρησαν πάλιν αὖτισ Ἕκτωρ Αἰνείασ τ’ ἠδὲ Χρομίοσ θεοειδήσ, Ἄρητον δὲ κατ’ αὖθι λίπον δεδαϊγμένον ἦτορ κείμενον· Αὐτομέδων δὲ θοῷ ἀτάλαντοσ Ἄρηϊ τεύχεά τ’ ἐξενάριξε καὶ εὐχόμενοσ ἔποσ ηὔδα· ἦ δὴ μὰν ὀλίγον γε Μενοιτιάδαο θανόντοσ κῆρ ἄχεοσ μεθέηκα χερείονά περ καταπέφνων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION