Homer, Iliad, Book 17 44:

(호메로스, 일리아스, Book 17 44:)

ὣσ ἄρα τισ εἴπεσκε, μένοσ δ’ ὄρσασκεν ἑκάστου. ὣσ οἳ μὲν μάρναντο, σιδήρειοσ δ’ ὀρυμαγδὸσ χάλκεον οὐρανὸν ἷκε δι’ αἰθέροσ ἀτρυγέτοιο· ἵπποι δ’ Αἰακίδαο μάχησ ἀπάνευθεν ἐόντεσ κλαῖον, ἐπεὶ δὴ πρῶτα πυθέσθην ἡνιόχοιο ἐν κονίῃσι πεσόντοσ ὑφ’ Ἕκτοροσ ἀνδροφόνοιο. ἦ μὰν Αὐτομέδων Διώρεοσ ἄλκιμοσ υἱὸσ πολλὰ μὲν ἂρ μάστιγι θοῇ ἐπεμαίετο θείνων, πολλὰ δὲ μειλιχίοισι προσηύδα, πολλὰ δ’ ἀρειῇ· τὼ δ’ οὔτ’ ἂψ ἐπὶ νῆασ ἐπὶ πλατὺν Ἑλλήσποντον ἠθελέτην ἰέναι οὔτ’ ἐσ πόλεμον μετ’ Ἀχαιούσ, ἀλλ’ ὥσ τε στήλη μένει ἔμπεδον, ἥ τ’ ἐπὶ τύμβῳ ἀνέροσ ἑστήκῃ τεθνηότοσ ἠὲ γυναικόσ, ὣσ μένον ἀσφαλέωσ περικαλλέα δίφρον ἔχοντεσ οὔδει ἐνισκίμψαντε καρήατα· δάκρυα δέ σφι θερμὰ κατὰ βλεφάρων χαμάδισ ῥέε μυρομένοισιν ἡνιόχοιο πόθῳ· θαλερὴ δ’ ἐμιαίνετο χαίτη ζεύγλησ ἐξεριποῦσα παρὰ ζυγὸν ἀμφοτέρωθεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION