Homer, Iliad, Book 17 39:

(호메로스, 일리아스, Book 17 39:)

τοῖσ δὲ πανημερίοισ ἔριδοσ μέγα νεῖκοσ ὀρώρει ἀργαλέησ· καμάτῳ δὲ καὶ ἱδρῷ νωλεμὲσ αἰεὶ γούνατά τε κνῆμαί τε πόδεσ θ’ ὑπένερθεν ἑκάστου χεῖρέσ τ’ ὀφθαλμοί τε παλάσσετο μαρναμένοιιν ἀμφ’ ἀγαθὸν θεράποντα ποδώκεοσ Αἰακίδαο. ὡσ δ’ ὅτ’ ἀνὴρ ταύροιο βοὸσ μεγάλοιο βοείην λαοῖσιν δώῃ τανύειν μεθύουσαν ἀλοιφῇ· δεξάμενοι δ’ ἄρα τοί γε διαστάντεσ τανύουσι κυκλόσ’, ἄφαρ δέ τε ἰκμὰσ ἔβη, δύνει δέ τ’ ἀλοιφὴ πολλῶν ἑλκόντων, τάνυται δέ τε πᾶσα διὰ πρό· ὣσ οἵ γ’ ἔνθα καὶ ἔνθα νέκυν ὀλίγῃ ἐνὶ χώρῃ εἵλκεον ἀμφότεροι· μάλα δέ σφισιν ἔλπετο θυμὸσ Τρωσὶν μὲν ἐρύειν προτὶ Ἴλιον, αὐτὰρ Ἀχαιοῖσ νῆασ ἔπι γλαφυράσ· περὶ δ’ αὐτοῦ μῶλοσ ὀρώρει ἄγριοσ· οὐδέ κ’ Ἄρησ λαοσσόοσ οὐδέ κ’ Ἀθήνη τόν γε ἰδοῦσ’ ὀνόσαιτ’, οὐδ’ εἰ μάλα μιν χόλοσ ἵκοι·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION