Homer, Iliad, Book 17 21:

(호메로스, 일리아스, Book 17 21:)

ἦ καὶ κυανέῃσιν ἐπ’ ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων. Ἕκτορι δ’ ἡρ́μοσε τεύχε’ ἐπὶ χροί̈, δῦ δέ μιν Ἄρησ δεινὸσ ἐνυάλιοσ, πλῆσθεν δ’ ἄρα οἱ μέλε’ ἐντὸσ ἀλκῆσ καὶ σθένεοσ· μετὰ δὲ κλειτοὺσ ἐπικούρουσ βῆ ῥα μέγα ἰάχων· ἰνδάλλετο δέ σφισι πᾶσι τεύχεσι λαμπόμενοσ μεγαθύμου Πηλεί̈ωνοσ. ὄτρυνεν δὲ ἕκαστον ἐποιχόμενοσ ἐπέεσσι Μέσθλην τε Γλαῦκόν τε Μέδοντά τε Θερσίλοχόν τε Ἀστεροπαῖόν τε Δεισήνορά θ’ Ἱππόθοόν τε Φόρκυν τε Χρομίον τε καὶ Ἔννομον οἰωνιστήν· τοὺσ ὅ γ’ ἐποτρύνων ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· κέκλυτε μυρία φῦλα περικτιόνων ἐπικούρων· οὐ γὰρ ἐγὼ πληθὺν διζήμενοσ οὐδὲ χατίζων ἐνθάδ’ ἀφ’ ὑμετέρων πολίων ἤγειρα ἕκαστον, ἀλλ’ ἵνα μοι Τρώων ἀλόχουσ καὶ νήπια τέκνα προφρονέωσ ῥύοισθε φιλοπτολέμων ὑπ’ Ἀχαιῶν. τὰ φρονέων δώροισι κατατρύχω καὶ ἐδωδῇ λαούσ, ὑμέτερον δὲ ἑκάστου θυμὸν ἀέξω. τώ τισ νῦν ἰθὺσ τετραμμένοσ ἢ ἀπολέσθω ἠὲ σαωθήτω· ἣ γὰρ πολέμου ὀαριστύσ. ὃσ δέ κε Πάτροκλον καὶ τεθνηῶτά περ ἔμπησ Τρῶασ ἐσ ἱπποδάμουσ ἐρύσῃ, εἴξῃ δέ οἱ Αἰάσ, ἥμισυ τῷ ἐνάρων ἀποδάσσομαι, ἥμισυ δ’ αὐτὸσ ἕξω ἐγώ· τὸ δέ οἱ κλέοσ ἔσσεται ὅσσον ἐμοί περ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION