Homer, Iliad, Book 17 2:

(호메로스, 일리아스, Book 17 2:)

οὐδ’ ἔλαθ’ Ἀτρέοσ υἱὸν ἀρηί̈φιλον Μενέλαον Πάτροκλοσ Τρώεσσι δαμεὶσ ἐν δηϊοτῆτι. βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένοσ αἴθοπι χαλκῷ, ἀμφὶ δ’ ἄρ’ αὐτῷ βαῖν’ ὥσ τισ περὶ πόρτακι μήτηρ πρωτοτόκοσ κινυρὴ οὐ πρὶν εἰδυῖα τόκοιο· ὣσ περὶ Πατρόκλῳ βαῖνε ξανθὸσ Μενέλαοσ. πρόσθε δέ οἱ δόρυ τ’ ἔσχε καὶ ἀσπίδα πάντοσ’ ἐί̈σην, τὸν κτάμεναι μεμαὼσ ὅσ τισ τοῦ γ’ ἀντίοσ ἔλθοι. οὐδ’ ἄρα Πάνθου υἱὸσ ἐϋμμελίησ ἀμέλησε Πατρόκλοιο πεσόντοσ ἀμύμονοσ· ἄγχι δ’ ἄρ’ αὐτοῦ ἔστη, καὶ προσέειπεν ἀρηί̈φιλον Μενέλαον· Ἀτρεί̈δη Μενέλαε διοτρεφὲσ ὄρχαμε λαῶν χάζεο, λεῖπε δὲ νεκρόν, ἐά δ’ ἔναρα βροτόεντα· οὐ γάρ τισ πρότεροσ Τρώων κλειτῶν τ’ ἐπικούρων Πάτροκλον βάλε δουρὶ κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην· τώ με ἐά κλέοσ ἐσθλὸν ἐνὶ Τρώεσσιν ἀρέσθαι, μή σε βάλω, ἀπὸ δὲ μελιηδέα θυμὸν ἕλωμαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION