Homer, Iliad, Book 16 43:

(호메로스, 일리아스, Book 16 43:)

ὣσ ἔφατ’ εὐχόμενοσ, τοῦ δ’ ἔκλυε Φοῖβοσ Ἀπόλλων. ἀλλὰ φίλοι πάρστητε, νεμεσσήθητε δὲ θυμῷ, μὴ ἀπὸ τεύχε’ ἕλωνται, ἀεικίσσωσι δὲ νεκρὸν Μυρμιδόνεσ, Δαναῶν κεχολωμένοι ὅσσοι ὄλοντο, τοὺσ ἐπὶ νηυσὶ θοῇσιν ἐπέφνομεν ἐγχείῃσιν. αὐτίκα παῦσ’ ὀδύνασ ἀπὸ δ’ ἕλκεοσ ἀργαλέοιο αἷμα μέλαν τέρσηνε, μένοσ δέ οἱ ἔμβαλε θυμῷ. Γλαῦκοσ δ’ ἔγνω ᾗσιν ἐνὶ φρεσὶ γήθησέν τε ὅττί οἱ ὦκ’ ἤκουσε μέγασ θεὸσ εὐξαμένοιο. πρῶτα μὲν ὄτρυνεν Λυκίων ἡγήτορασ ἄνδρασ πάντῃ ἐποιχόμενοσ Σαρπηδόνοσ ἀμφιμάχεσθαι· αὐτὰρ ἔπειτα μετὰ Τρῶασ κίε μακρὰ βιβάσθων Πουλυδάμαντ’ ἔπι Πανθοί̈δην καὶ Ἀγήνορα δῖον, βῆ δὲ μετ’ Αἰνείαν τε καὶ Ἕκτορα χαλκοκορυστήν, ἀγχοῦ δ’ ἱστάμενοσ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· Ἕκτορ νῦν δὴ πάγχυ λελασμένοσ εἰσ ἐπικούρων, οἳ σέθεν εἵνεκα τῆλε φίλων καὶ πατρίδοσ αἰήσ θυμὸν ἀποφθινύθουσι· σὺ δ’ οὐκ ἐθέλεισ ἐπαμύνειν. κεῖται Σαρπηδὼν Λυκίων ἀγὸσ ἀσπιστάων, ὃσ Λυκίην εἴρυτο δίκῃσί τε καὶ σθένεϊ ᾧ· τὸν δ’ ὑπὸ Πατρόκλῳ δάμασ’ ἔγχεϊ χάλκεοσ Ἄρησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION