Homer, Iliad, Book 16 42:

(호메로스, 일리아스, Book 16 42:)

Γλαύκῳ δ’ αἰνὸν ἄχοσ γένετο φθογγῆσ ἀί̈οντι· ὠρίνθη δέ οἱ ἦτορ ὅ τ’ οὐ δύνατο προσαμῦναι. χειρὶ δ’ ἑλὼν ἐπίεζε βραχίονα· τεῖρε γὰρ αὐτὸν ἕλκοσ, ὃ δή μιν Τεῦκροσ ἐπεσσύμενον βάλεν ἰῷ τείχεοσ ὑψηλοῖο, ἀρὴν ἑτάροισιν ἀμύνων. εὐχόμενοσ δ’ ἄρα εἶπεν ἑκηβόλῳ Ἀπόλλωνι· κλῦθι ἄναξ ὅσ που Λυκίησ ἐν πίονι δήμῳ εἲσ ἢ ἐνὶ Τροίῃ· δύνασαι δὲ σὺ πάντοσ’ ἀκούειν ἀνέρι κηδομένῳ, ὡσ νῦν ἐμὲ κῆδοσ ἱκάνει. ἕλκοσ μὲν γὰρ ἔχω τόδε καρτερόν, ἀμφὶ δέ μοι χεὶρ ὀξείῃσ ὀδύνῃσιν ἐλήλαται, οὐδέ μοι αἷμα τερσῆναι δύναται, βαρύθει δέ μοι ὦμοσ ὑπ’ αὐτοῦ· ἔγχοσ δ’ οὐ δύναμαι σχεῖν ἔμπεδον, οὐδὲ μάχεσθαι ἐλθὼν δυσμενέεσσιν. ἀνὴρ δ’ ὤριστοσ ὄλωλε Σαρπηδὼν Διὸσ υἱόσ· ὃ δ’ οὐ οὗ παιδὸσ ἀμύνει. ἀλλὰ σύ πέρ μοι ἄναξ τόδε καρτερὸν ἕλκοσ ἄκεσσαι, κοίμησον δ’ ὀδύνασ, δὸσ δὲ κράτοσ, ὄφρ’ ἑτάροισι κεκλόμενοσ Λυκίοισιν ἐποτρύνω πολεμίζειν, αὐτόσ τ’ ἀμφὶ νέκυι κατατεθνηῶτι μάχωμαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION