Homer, Iliad, Book 16 37:

(호메로스, 일리아스, Book 16 37:)

οἳ δ’ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπ’ ἀλλήλοισιν ἰόντεσ, ἔνθ’ ἤτοι Πάτροκλοσ ἀγακλειτὸν Θρασύμηλον, ὅσ ῥ’ ἠὺ̈σ θεράπων Σαρπηδόνοσ ἠε͂ν ἄνακτοσ, τὸν βάλε νείαιραν κατὰ γαστέρα, λῦσε δὲ γυῖα. Σαρπηδὼν δ’ αὐτοῦ μὲν ἀπήμβροτε δουρὶ φαεινῷ δεύτερον ὁρμηθείσ, ὃ δὲ Πήδασον οὔτασεν ἵππον ἔγχεϊ δεξιὸν ὦμον· ὃ δ’ ἔβραχε θυμὸν ἀί̈σθων, κὰδ δ’ ἔπεσ’ ἐν κονίῃσι μακών, ἀπὸ δ’ ἔπτατο θυμόσ. τὼ δὲ διαστήτην, κρίκε δὲ ζυγόν, ἡνία δέ σφι σύγχυτ’, ἐπεὶ δὴ κεῖτο παρήοροσ ἐν κονίῃσι. τοῖο μὲν Αὐτομέδων δουρικλυτὸσ εὑρ́ετο τέκμωρ· σπασσάμενοσ τανύηκεσ ἀόρ παχέοσ παρὰ μηροῦ ἀί̈ξασ ἀπέκοψε παρήορον οὐδ’ ἐμάτησε· τὼ δ’ ἰθυνθήτην, ἐν δὲ ῥυτῆρσι τάνυσθεν· τὼ δ’ αὖτισ συνίτην ἔριδοσ πέρι θυμοβόροιο.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION