Homer, Iliad, Book 16 19:

(호메로스, 일리아스, Book 16 19:)

οἳ δ’ ἅμα Πατρόκλῳ μεγαλήτορι θωρηχθέντεσ ἔστιχον, ὄφρ’ ἐν Τρωσὶ μέγα φρονέοντεσ ὄρουσαν. αὐτίκα δὲ σφήκεσσιν ἐοικότεσ ἐξεχέοντο εἰνοδίοισ, οὓσ παῖδεσ ἐριδμαίνωσιν ἔθοντεσ αἰεὶ κερτομέοντεσ ὁδῷ ἔπι οἰκί’ ἔχοντασ νηπίαχοι· ξυνὸν δὲ κακὸν πολέεσσι τιθεῖσι. τοὺσ δ’ εἴ περ παρά τίσ τε κιὼν ἄνθρωποσ ὁδίτησ κινήσῃ ἀέκων, οἳ δ’ ἄλκιμον ἦτορ ἔχοντεσ πρόσσω πᾶσ πέτεται καὶ ἀμύνει οἷσι τέκεσσι. τῶν τότε Μυρμιδόνεσ κραδίην καὶ θυμὸν ἔχοντεσ ἐκ νηῶν ἐχέοντο· βοὴ δ’ ἄσβεστοσ ὀρώρει. Πάτροκλοσ δ’ ἑτάροισιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀύ̈σασ· Μυρμιδόνεσ ἕταροι Πηληϊάδεω Ἀχιλῆοσ ἀνέρεσ ἔστε φίλοι, μνήσασθε δὲ θούριδοσ ἀλκῆσ, ὡσ ἂν Πηλεί̈δην τιμήσομεν, ὃσ μέγ’ ἄριστοσ Ἀργείων παρὰ νηυσὶ καὶ ἀγχέμαχοι θεράποντεσ, γνῷ δὲ καὶ Ἀτρεί̈δησ εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων ἣν ἄτην, ὅ τ’ ἄριστον Ἀχαιῶν οὐδὲν ἔτισεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION