Homer, Iliad, Book 15 12:

(호메로스, 일리아스, Book 15 12:)

ὣσ φάτο, καί ῥ’ ἵππουσ κέλετο Δεῖμόν τε Φόβον τε ζευγνύμεν, αὐτὸσ δ’ ἔντε’ ἐδύσετο παμφανόωντα. ἔνθά κ’ ἔτι μείζων τε καὶ ἀργαλεώτεροσ ἄλλοσ πὰρ Διὸσ ἀθανάτοισι χόλοσ καὶ μῆνισ ἐτύχθη, εἰ μὴ Ἀθήνη πᾶσι περιδείσασα θεοῖσιν ὦρτο διὲκ προθύρου, λίπε δὲ θρόνον ἔνθα θάασσε, τοῦ δ’ ἀπὸ μὲν κεφαλῆσ κόρυθ’ εἵλετο καὶ σάκοσ ὤμων, ἔγχοσ δ’ ἔστησε στιβαρῆσ ἀπὸ χειρὸσ ἑλοῦσα χάλκεον· ἣ δ’ ἐπέεσσι καθάπτετο θοῦρον Ἄρηα· μαινόμενε φρένασ ἠλὲ διέφθορασ· ἦ νύ τοι αὔτωσ οὐάτ’ ἀκουέμεν ἐστί, νόοσ δ’ ἀπόλωλε καὶ αἰδώσ. οὐκ ἀί̈εισ ἅ τέ φησι θεὰ λευκώλενοσ Ἥρη ἣ δὴ νῦν πὰρ Ζηνὸσ Ὀλυμπίου εἰλήλουθεν; ἦ ἐθέλεισ αὐτὸσ μὲν ἀναπλήσασ κακὰ πολλὰ ἂψ ἴμεν Οὔλυμπον δὲ καὶ ἀχνύμενόσ περ ἀνάγκῃ, αὐτὰρ τοῖσ ἄλλοισι κακὸν μέγα πᾶσι φυτεῦσαι; αὐτίκα γὰρ Τρῶασ μὲν ὑπερθύμουσ καὶ Ἀχαιοὺσ λείψει, ὃ δ’ ἡμέασ εἶσι κυδοιμήσων ἐσ Ὄλυμπον, μάρψει δ’ ἑξείησ ὅσ τ’ αἴτιοσ ὅσ τε καὶ οὐκί. τώ σ’ αὖ νῦν κέλομαι μεθέμεν χόλον υἱο͂σ ἑῆοσ· ἤδη γάρ τισ τοῦ γε βίην καὶ χεῖρασ ἀμείνων ἢ πέφατ’, ἢ καὶ ἔπειτα πεφήσεται· ἀργαλέον δὲ πάντων ἀνθρώπων ῥῦσθαι γενεήν τε τόκον τε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION