Homer, Iliad, Book 15 9:

ἣ μὲν ἄρ ὣς εἰποῦσα καθέζετο πότνια Ἥρη, ὄχθησαν δ ἀνὰ δῶμα Διὸς θεοί:? υἱὸς γάρ οἱ ὄλωλε μάχῃ ἔνι φίλτατος ἀνδρῶν Ἀσκάλαφος, τόν φησιν ὃν ἔμμεναι ὄβριμος Ἄρης. ἣ δ ἐγέλασσε χείλεσιν, οὐδὲ μέτωπον ἐπ ὀφρύσι κυανέῃσιν ἰάνθη: πᾶσιν δὲ νεμεσσηθεῖσα μετηύδα: νήπιοι οἳ Ζηνὶ μενεαίνομεν ἀφρονέοντες: ἦ ἔτι μιν μέμαμεν καταπαυσέμεν ἆσσον ἰόντες ἢ ἔπει ἠὲ βίῃ: ὃ δ ἀφήμενος οὐκ ἀλεγίζει οὐδ ὄθεται: φησὶν γὰρ ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσι κάρτεΐ τε σθένεΐ τε διακριδὸν εἶναι ἄριστος. τὼ ἔχεθ ὅττί κεν ὔμμι κακὸν πέμπῃσιν ἑκάστῳ. ἤδη γὰρ νῦν ἔλπομ Ἄρηΐ γε πῆμα τετύχθαι:?