Homer, Iliad, Book 12 31:

τὸν δ Αἰάς καὶ Τεῦκρος ὁμαρτήσανθ ὃ μὲν ἰῷ βεβλήκει τελαμῶνα περὶ στήθεσσι φαεινὸν ἀσπίδος ἀμφιβρότης:? πλεόνων δέ τι ἔργον ἄμεινον. ἀλλὰ Ζεὺς κῆρας ἄμυνε παιδὸς ἑοῦ, μὴ νηυσὶν ἔπι πρύμνῃσι δαμείη: Αἰάς δ ἀσπίδα νύξεν ἐπάλμενος, οὐδὲ διὰ πρὸ ἤλυθεν ἐγχείη, στυφέλιξε δέ μιν μεμαῶτα. χώρησεν δ ἄρα τυτθὸν ἐπάλξιος: οὐδ ὅ γε πάμπαν χάζετ, ἐπεί οἱ θυμὸς ἐέλπετο κῦδος ἀρέσθαι. κέκλετο δ ἀντιθέοισιν ἑλιξάμενος Λυκίοισιν: ὦ Λύκιοι τί τ ἄρ ὧδε μεθίετε θούριδος ἀλκῆς· ἀργαλέον δέ μοί ἐστι καὶ ἰφθίμῳ περ ἐόντι μούνῳ ῥηξαμένῳ θέσθαι παρὰ νηυσὶ κέλευθον: ἀλλ ἐφομαρτεῖτε:?