Homer, Iliad, Book 11 65:

(호메로스, 일리아스, Book 11 65:)

ἀλλ’ ὅτε δὴ Πυλίων καὶ Ἐπειῶν ἔπλετο νεῖκοσ, πρῶτοσ ἐγὼν ἕλον ἄνδρα, κόμισσα δὲ μώνυχασ ἵππουσ, Μούλιον αἰχμητήν· γαμβρὸσ δ’ ἦν Αὐγείαο, πρεσβυτάτην δὲ θύγατρ’ εἶχε ξανθὴν Ἀγαμήδην, ἣ τόσα φάρμακα ᾔδη ὅσα τρέφει εὐρεῖα χθών. τὸν μὲν ἐγὼ προσιόντα βάλον χαλκήρεϊ δουρί, ἤριπε δ’ ἐν κονίῃσιν· ἐγὼ δ’ ἐσ δίφρον ὀρούσασ στῆν ῥα μετὰ προμάχοισιν· ἀτὰρ μεγάθυμοι Ἐπειοὶ ἔτρεσαν ἄλλυδισ ἄλλοσ, ἐπεὶ ἴδον ἄνδρα πεσόντα ἡγεμόν’ ἱππήων, ὃσ ἀριστεύεσκε μάχεσθαι. αὐτὰρ ἐγὼν ἐπόρουσα κελαινῇ λαίλαπι ἶσοσ, πεντήκοντα δ’ ἕλον δίφρουσ, δύο δ’ ἀμφὶσ ἕκαστον φῶτεσ ὀδὰξ ἕλον οὖδασ ἐμῷ ὑπὸ δουρὶ δαμέντεσ. καί νύ κεν Ἀκτορίωνε Μολίονε παῖδ’ ἀλάπαξα, εἰ μή σφωε πατὴρ εὐρὺ κρείων ἐνοσίχθων ἐκ πολέμου ἐσάωσε καλύψασ ἠέρι πολλῇ. ἔνθα Ζεὺσ Πυλίοισι μέγα κράτοσ ἐγγυάλιξε· τόφρα γὰρ οὖν ἑπόμεσθα διὰ σπιδέοσ πεδίοιο κτείνοντέσ τ’ αὐτοὺσ ἀνά τ’ ἔντεα καλὰ λέγοντεσ, ὄφρ’ ἐπὶ Βουπρασίου πολυπύρου βήσαμεν ἵππουσ πέτρησ τ’ Ὠλενίησ, καὶ Ἀλησίου ἔνθα κολώνη κέκληται· ὅθεν αὖτισ ἀπέτραπε λαὸν Ἀθήνη. ἔνθ’ ἄνδρα κτείνασ πύματον λίπον· αὐτὰρ Ἀχαιοὶ ἂψ ἀπὸ Βουπρασίοιο Πύλονδ’ ἔχον ὠκέασ ἵππουσ, πάντεσ δ’ εὐχετόωντο θεῶν Διὶ Νέστορί τ’ ἀνδρῶν. ὣσ ἐόν, εἴ ποτ’ ἐόν γε, μετ’ ἀνδράσιν. αὐτὰρ Ἀχιλλεὺσ οἰο͂σ τῆσ ἀρετῆσ ἀπονήσεται· ἦ τέ μιν οἰώ πολλὰ μετακλαύσεσθαι ἐπεί κ’ ἀπὸ λαὸσ ὄληται. ὦ πέπον ἦ μὲν σοί γε Μενοίτιοσ ὧδ’ ἐπέτελλεν ἤματι τῷ ὅτε σ’ ἐκ Φθίησ Ἀγαμέμνονι πέμπε, νῶϊ δέ τ’ ἔνδον ἐόντεσ ἐγὼ καὶ δῖοσ Ὀδυσσεὺσ πάντα μάλ’ ἐν μεγάροισ ἠκούομεν ὡσ ἐπέτελλε. Πηλῆοσ δ’ ἱκόμεσθα δόμουσ εὖ ναιετάοντασ λαὸν ἀγείροντεσ κατ’ Ἀχαιί̈δα πουλυβότειραν. ἔνθα δ’ ἔπειθ’ ἡρ́ωα Μενοίτιον εὑρ́ομεν ἔνδον ἠδὲ σέ, πὰρ δ’ Ἀχιλῆα· γέρων δ’ ἱππηλάτα Πηλεὺσ πίονα μηρία καῖε βοὸσ Διὶ τερπικεραύνῳ αὐλῆσ ἐν χόρτῳ· ἔχε δὲ χρύσειον ἄλεισον σπένδων αἴθοπα οἶνον ἐπ’ αἰθομένοισ ἱεροῖσι. σφῶϊ μὲν ἀμφὶ βοὸσ ἕπετον κρέα, νῶϊ δ’ ἔπειτα στῆμεν ἐνὶ προθύροισι· ταφὼν δ’ ἀνόρουσεν Ἀχιλλεύσ, ἐσ δ’ ἄγε χειρὸσ ἑλών, κατὰ δ’ ἑδριάασθαι ἄνωγε, ξείνιά τ’ εὖ παρέθηκεν, ἅ τε ξείνοισ θέμισ ἐστίν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION