Homer, Iliad, Book 11 61:

(호메로스, 일리아스, Book 11 61:)

οἳ δ’ ὅτε δὴ κλισίην Νηληϊάδεω ἀφίκοντο, αὐτοὶ μέν ῥ’ ἀπέβησαν ἐπὶ χθόνα πουλυβότειραν, ἵππουσ δ’ Εὐρυμέδων θεράπων λύε τοῖο γέροντοσ ἐξ ὀχέων· τοὶ δ’ ἱδρῶ ἀπεψύχοντο χιτώνων στάντε ποτὶ πνοιὴν παρὰ θῖν’ ἁλόσ· αὐτὰρ ἔπειτα ἐσ κλισίην ἐλθόντεσ ἐπὶ κλισμοῖσι κάθιζον. τοῖσι δὲ τεῦχε κυκειῶ ἐϋπλόκαμοσ Ἑκαμήδη, τὴν ἄρετ’ ἐκ Τενέδοιο γέρων, ὅτε πέρσεν Ἀχιλλεύσ, θυγατέρ’ Ἀρσινόου μεγαλήτοροσ, ἥν οἱ Ἀχαιοὶ ἔξελον οὕνεκα βουλῇ ἀριστεύεσκεν ἁπάντων. ἥ σφωϊν πρῶτον μὲν ἐπιπροί̈ηλε τράπεζαν καλὴν κυανόπεζαν ἐύ̈ξοον, αὐτὰρ ἐπ’ αὐτῆσ χάλκειον κάνεον, ἐπὶ δὲ κρόμυον ποτῷ ὄψον, ἠδὲ μέλι χλωρόν, παρὰ δ’ ἀλφίτου ἱεροῦ ἀκτήν, πὰρ δὲ δέπασ περικαλλέσ, ὃ οἴκοθεν ἦγ’ ὁ γεραιόσ, χρυσείοισ ἥλοισι πεπαρμένον· οὐάτα δ’ αὐτοῦ τέσσαρ’ ἔσαν, δοιαὶ δὲ πελειάδεσ ἀμφὶσ ἕκαστον χρύσειαι νεμέθοντο, δύω δ’ ὑπὸ πυθμένεσ ἦσαν. ἄλλοσ μὲν μογέων ἀποκινήσασκε τραπέζησ πλεῖον ἐόν, Νέστωρ δ’ ὁ γέρων ἀμογητὶ ἀείρεν. ἐν τῷ ῥά σφι κύκησε γυνὴ ἐϊκυῖα θεῇσιν οἴνῳ Πραμνείῳ, ἐπὶ δ’ αἴγειον κνῆ τυρὸν κνήστι χαλκείῃ, ἐπὶ δ’ ἄλφιτα λευκὰ πάλυνε, πινέμεναι δ’ ἐκέλευσεν, ἐπεί ῥ’ ὥπλισσε κυκειῶ. τὼ δ’ ἐπεὶ οὖν πίνοντ’ ἀφέτην πολυκαγκέα δίψαν μύθοισιν τέρποντο πρὸσ ἀλλήλουσ ἐνέποντεσ, Πάτροκλοσ δὲ θύρῃσιν ἐφίστατο ἰσόθεοσ φώσ. τὸν δὲ ἰδὼν ὁ γεραιὸσ ἀπὸ θρόνου ὦρτο φαεινοῦ, ἐσ δ’ ἄγε χειρὸσ ἑλών, κατὰ δ’ ἑδριάασθαι ἄνωγε. Πάτροκλοσ δ’ ἑτέρωθεν ἀναίνετο εἶπέ τε μῦθον· οὐχ ἕδοσ ἐστὶ γεραιὲ διοτρεφέσ, οὐδέ με πείσεισ. αἰδοῖοσ νεμεσητὸσ ὅ με προέηκε πυθέσθαι ὅν τινα τοῦτον ἄγεισ βεβλημένον· ἀλλὰ καὶ αὐτὸσ γιγνώσκω, ὁρόω δὲ Μαχάονα ποιμένα λαῶν. νῦν δὲ ἔποσ ἐρέων πάλιν ἄγγελοσ εἶμ’ Ἀχιλῆϊ. εὖ δὲ σὺ οἶσθα γεραιὲ διοτρεφέσ, οἱο͂σ ἐκεῖνοσ δεινὸσ ἀνήρ· τάχα κεν καὶ ἀναίτιον αἰτιόῳτο.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION