Homer, Iliad, Book 11 43:

(호메로스, 일리아스, Book 11 43:)

ὣσ εἰπὼν οὔτησε κατ’ ἀσπίδα πάντοσ’ ἐί̈σην. διὰ μὲν ἀσπίδοσ ἦλθε φαεινῆσ ὄβριμον ἔγχοσ, καὶ διὰ θώρηκοσ πολυδαιδάλου ἠρήρειστο, πάντα δ’ ἀπὸ πλευρῶν χρόα ἔργαθεν, οὐδ’ ἔτ’ ἐάσε Παλλὰσ Ἀθηναίη μιχθήμεναι ἔγκασι φωτόσ. γνῶ δ’ Ὀδυσεὺσ ὅ οἱ οὔ τι τέλοσ κατακαίριον ἦλθεν, ἂψ δ’ ἀναχωρήσασ Σῶκον πρὸσ μῦθον ἐείπεν· ἆ δείλ’ ἦ μάλα δή σε κιχάνεται αἰπὺσ ὄλεθροσ. ἤτοι μέν ῥ’ ἔμ’ ἔπαυσασ ἐπὶ Τρώεσσι μάχεσθαι· σοὶ δ’ ἐγὼ ἐνθάδε φημὶ φόνον καὶ κῆρα μέλαιναν ἤματι τῷδ’ ἔσσεσθαι, ἐμῷ δ’ ὑπὸ δουρὶ δαμέντα εὖχοσ ἐμοὶ δώσειν, ψυχὴν δ’ Αἴ̈δι κλυτοπώλῳ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION