Homer, Iliad, Book 11 40:

οἰώθη δ Ὀδυσεὺς δουρὶ κλυτός, οὐδέ τις αὐτῷ Ἀργείων παρέμεινεν, ἐπεὶ φόβος ἔλλαβε πάντας:? ὀχθήσας δ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν: ὤ μοι ἐγὼ τί πάθω· μέγα μὲν κακὸν αἴ κε φέβωμαι πληθὺν ταρβήσας: τὸ δὲ ῥίγιον αἴ κεν ἁλώω μοῦνος: τοὺς δ ἄλλους Δαναοὺς ἐφόβησε Κρονίων. ἀλλὰ τί ἤ μοι ταῦτα φίλος διελέξατο θυμός· οἶδα γὰρ ὅττι κακοὶ μὲν ἀποίχονται πολέμοιο, ὃς δέ κ ἀριστεύῃσι μάχῃ ἔνι τὸν δὲ μάλα χρεὼ ἑστάμεναι κρατερῶς, ἤ τ ἔβλητ ἤ τ ἔβαλ ἄλλον.?