Homer, Iliad, Book 11 9:

(호메로스, 일리아스, Book 11 9:)

ἦμοσ δὲ δρυτόμοσ περ ἀνὴρ ὁπλίσσατο δεῖπνον οὔρεοσ ἐν βήσσῃσιν, ἐπεί τ’ ἐκορέσσατο χεῖρασ τάμνων δένδρεα μακρά, ἅδοσ τέ μιν ἵκετο θυμόν, σίτου τε γλυκεροῖο περὶ φρένασ ἵμεροσ αἱρεῖ, τῆμοσ σφῇ ἀρετῇ Δαναοὶ ῥήξαντο φάλαγγασ κεκλόμενοι ἑτάροισι κατὰ στίχασ· ἐν δ’ Ἀγαμέμνων πρῶτοσ ὄρουσ’, ἕλε δ’ ἄνδρα Βιάνορα ποιμένα λαῶν αὐτόν, ἔπειτα δ’ ἑταῖρον Οἰ̈λῆα πλήξιππον. ἤτοι ὅ γ’ ἐξ ἵππων κατεπάλμενοσ ἀντίοσ ἔστη· τὸν δ’ ἰθὺσ μεμαῶτα μετώπιον ὀξέϊ δουρὶ νύξ’, οὐδὲ στεφάνη δόρυ οἱ σχέθε χαλκοβάρεια, ἀλλὰ δι’ αὐτῆσ ἦλθε καὶ ὀστέου, ἐγκέφαλοσ δὲ ἔνδον ἅπασ πεπάλακτο· δάμασσε δέ μιν μεμαῶτα. καὶ τοὺσ μὲν λίπεν αὖθι ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων στήθεσι παμφαίνοντασ, ἐπεὶ περίδυσε χιτῶνασ· αὐτὰρ ὃ βῆ Ἶσόν τε καὶ Ἄντιφον ἐξεναρίξων υἱε͂ δύω Πριάμοιο νόθον καὶ γνήσιον ἄμφω εἰν ἑνὶ δίφρῳ ἐόντασ· ὃ μὲν νόθοσ ἡνιόχευεν, Ἄντιφοσ αὖ παρέβασκε περικλυτόσ· ὥ ποτ’ Ἀχιλλεὺσ Ἴδησ ἐν κνημοῖσι δίδη μόσχοισι λύγοισι, ποιμαίνοντ’ ἐπ’ ὀέσσι λαβών, καὶ ἔλυσεν ἀποίνων. δὴ τότε γ’ Ἀτρεί̈δησ εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων τὸν μὲν ὑπὲρ μαζοῖο κατὰ στῆθοσ βάλε δουρί, Ἄντιφον αὖ παρὰ οὖσ ἔλασε ξίφει, ἐκ δ’ ἔβαλ’ ἵππων. σπερχόμενοσ δ’ ἀπὸ τοῖιν ἐσύλα τεύχεα καλὰ γιγνώσκων· καὶ γάρ σφε πάροσ παρὰ νηυσὶ θοῇσιν εἶδεν, ὅτ’ ἐξ Ἴδησ ἄγαγεν πόδασ ὠκὺσ Ἀχιλλεύσ. ὡσ δὲ λέων ἐλάφοιο ταχείησ νήπια τέκνα ῥηϊδίωσ συνέαξε λαβὼν κρατεροῖσιν ὀδοῦσιν ἐλθὼν εἰσ εὐνήν, ἁπαλόν τέ σφ’ ἦτορ ἀπηύρα· ἣ δ’ εἴ πέρ τε τύχῃσι μάλα σχεδόν, οὐ δύναταί σφι χραισμεῖν· αὐτὴν γάρ μιν ὑπὸ τρόμοσ αἰνὸσ ἱκάνει· καρπαλίμωσ δ’ ἠί̈ξε διὰ δρυμὰ πυκνὰ καὶ ὕλην σπεύδουσ’ ἱδρώουσα κραταιοῦ θηρὸσ ὑφ’ ὁρμῆσ· ὣσ ἄρα τοῖσ οὔ τισ δύνατο χραισμῆσαι ὄλεθρον Τρώων, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ὑπ’ Ἀργείοισι φέβοντο.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION