Homer, Iliad, Book 10 43:

τὸν δ’ ἀπαμειβόμενοσ προσέφη πολύμητισ Ὀδυσσεύσ· θάρσει, μηδέ τί τοι θάνατοσ καταθύμιοσ ἔστω. ἀλλ’ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέωσ κατάλεξον· πῇ δὴ οὕτωσ ἐπὶ νῆασ ἀπὸ στρατοῦ ἔρχεαι οἱο͂σ νύκτα δι’ ὀρφναίην, ὅτε θ’ εὕδουσι βροτοὶ ἄλλοι; ἤ τινα συλήσων νεκύων κατατεθνηώτων; ἦ σ’ Ἕκτωρ προέηκε διασκοπιᾶσθαι ἕκαστα νῆασ ἔπι γλαφυράσ; ἦ σ’ αὐτὸν θυμὸσ ἀνῆκε;