Homer, Iliad, Book 10 25:

(호메로스, 일리아스, Book 10 25:)

ὣσ ἔφαθ’, οἳ δ’ ἄρα πάντεσ ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ. τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε βοὴν ἀγαθὸσ Διομήδησ· Νέστορ ἔμ’ ὀτρύνει κραδίη καὶ θυμὸσ ἀγήνωρ ἀνδρῶν δυσμενέων δῦναι στρατὸν ἐγγὺσ ἐόντων Τρώων· ἀλλ’ εἴ τίσ μοι ἀνὴρ ἅμ’ ἕποιτο καὶ ἄλλοσ μᾶλλον θαλπωρὴ καὶ θαρσαλεώτερον ἔσται. σύν τε δύ’ ἐρχομένω καί τε πρὸ ὃ τοῦ ἐνόησεν ὅππωσ κέρδοσ ἐῄ· μοῦνοσ δ’ εἴ πέρ τε νοήσῃ ἀλλά τέ οἱ βράσσων τε νόοσ, λεπτὴ δέ τε μῆτισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION