Homer, Iliad, Book 10 20:

τὸν δ’ αὖτε προσέειπε Γερήνιοσ ἱππότα Νέστωρ· ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα φίλοσ κατὰ μοῖραν ἐείπεσ. εἰσὶν μέν μοι παῖδεσ ἀμύμονεσ, εἰσὶ δὲ λαοὶ καὶ πολέεσ, τῶν κέν τισ ἐποιχόμενοσ καλέσειεν· ἀλλὰ μάλα μεγάλη χρειὼ βεβίηκεν Ἀχαιούσ. νῦν γὰρ δὴ πάντεσσιν ἐπὶ ξυροῦ ἵσταται ἀκμῆσ ἢ μάλα λυγρὸσ ὄλεθροσ Ἀχαιοῖσ ἠὲ βιῶναι. ἀλλ’ ἴθι νῦν Αἰάντα ταχὺν καὶ Φυλέοσ υἱὸν ἄνστησον· σὺ γάρ ἐσσι νεώτεροσ· εἴ μ’ ἐλεαίρεισ.