Homer, Iliad, Book 10 11:

(호메로스, 일리아스, Book 10 11:)

τὸν δ’ ἠμείβετ’ ἔπειτα Γερήνιοσ ἱππότα Νέστωρ· χρειὼ γὰρ ἱκάνεται οὐκέτ’ ἀνεκτόσ. Ἀτρεί̈δη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον οὔ θην Ἕκτορι πάντα νοήματα μητίετα Ζεὺσ ἐκτελέει, ὅσα πού νυν ἐέλπεται· ἀλλά μιν οἰώ κήδεσι μοχθήσειν καὶ πλείοσιν, εἴ κεν Ἀχιλλεὺσ ἐκ χόλου ἀργαλέοιο μεταστρέψῃ φίλον ἦτορ. σοὶ δὲ μάλ’ ἕψομ’ ἐγώ· ποτὶ δ’ αὖ καὶ ἐγείρομεν ἄλλουσ ἠμὲν Τυδεί̈δην δουρὶ κλυτὸν ἠδ’ Ὀδυσῆα ἠδ’ Αἰάντα ταχὺν καὶ Φυλέοσ ἄλκιμον υἱόν. ἀλλ’ εἴ τισ καὶ τούσδε μετοιχόμενοσ καλέσειεν ἀντίθεόν τ’ Αἰάντα καὶ Ἰδομενῆα ἄνακτα· τῶν γὰρ νῆεσ ἐάσιν ἑκαστάτω, οὐδὲ μάλ’ ἐγγύσ. ἀλλὰ φίλον περ ἐόντα καὶ αἰδοῖον Μενέλαον νεικέσω, εἴ πέρ μοι νεμεσήσεαι, οὐδ’ ἐπικεύσω ὡσ εὕδει, σοὶ δ’ οἰῴ ἐπέτρεψεν πονέεσθαι. νῦν ὄφελεν κατὰ πάντασ ἀριστῆασ πονέεσθαι λισσόμενοσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION