Homer, Iliad, Book 9 32:

(호메로스, 일리아스, Book 9 32:)

ἦ καὶ Πατρόκλῳ ὅ γ’ ἐπ’ ὀφρύσι νεῦσε σιωπῇ Φοίνικι στορέσαι πυκινὸν λέχοσ, ὄφρα τάχιστα ἐκ κλισίησ νόστοιο μεδοίατο· τοῖσι δ’ ἄρ’ Αἰάσ ἀντίθεοσ Τελαμωνιάδησ μετὰ μῦθον ἐείπε· διογενὲσ Λαερτιάδη πολυμήχαν’ Ὀδυσσεῦ ἰόμεν· οὐ γάρ μοι δοκέει μύθοιο τελευτὴ τῇδέ γ’ ὁδῷ κρανέεσθαι· ἀπαγγεῖλαι δὲ τάχιστα χρὴ μῦθον Δαναοῖσι καὶ οὐκ ἀγαθόν περ ἐόντα οἵ που νῦν ἑάται ποτιδέγμενοι. αὐτάρ Ἀχιλλεὺσ ἄγριον ἐν στήθεσσι θέτο μεγαλήτορα θυμὸν σχέτλιοσ, οὐδὲ μετατρέπεται φιλότητοσ ἑταίρων τῆσ ᾗ μιν παρὰ νηυσὶν ἐτίομεν ἔξοχον ἄλλων νηλήσ· καὶ μέν τίσ τε κασιγνήτοιο φονῆοσ ποινὴν ἢ οὗ παιδὸσ ἐδέξατο τεθνηῶτοσ· καί ῥ’ ὃ μὲν ἐν δήμῳ μένει αὐτοῦ πόλλ’ ἀποτίσασ, τοῦ δέ τ’ ἐρητύεται κραδίη καὶ θυμὸσ ἀγήνωρ ποινὴν δεξαμένῳ· σοὶ δ’ ἄληκτόν τε κακόν τε θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι θεοὶ θέσαν εἵνεκα κούρησ οἰήσ· νῦν δέ τοι ἑπτὰ παρίσχομεν ἔξοχ’ ἀρίστασ, ἄλλά τε πόλλ’ ἐπὶ τῇσι· σὺ δ’ ἵλαον ἔνθεο θυμόν, αἴδεσσαι δὲ μέλαθρον· ὑπωρόφιοι δέ τοί εἰμεν πληθύοσ ἐκ Δαναῶν, μέμαμεν δέ τοι ἔξοχον ἄλλων κήδιστοί τ’ ἔμεναι καὶ φίλτατοι ὅσσοι Ἀχαιοί.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION