Homer, Iliad, Book 9 27:

(호메로스, 일리아스, Book 9 27:)

ὣσ ἐπὶ σοὶ μάλα πολλὰ πάθον καὶ πολλὰ μόγησα, τὰ φρονέων ὅ μοι οὔ τι θεοὶ γόνον ἐξετέλειον ἐξ ἐμεῦ· ἀλλὰ σὲ παῖδα θεοῖσ ἐπιείκελ’ Ἀχιλλεῦ ποιεύμην, ἵνα μοί ποτ’ ἀεικέα λοιγὸν ἀμύνῃσ. ἀλλ’ Ἀχιλεῦ δάμασον θυμὸν μέγαν· οὐδέ τί σε χρὴ νηλεὲσ ἦτορ ἔχειν· στρεπτοὶ δέ τε καὶ θεοὶ αὐτοί, τῶν περ καὶ μείζων ἀρετὴ τιμή τε βίη τε. καὶ μὲν τοὺσ θυέεσσι καὶ εὐχωλῇσ ἀγανῇσι λοιβῇ τε κνίσῃ τε παρατρωπῶσ’ ἄνθρωποι λισσόμενοι, ὅτε κέν τισ ὑπερβήῃ καὶ ἁμάρτῃ. καὶ γάρ τε λιταί εἰσι Διὸσ κοῦραι μεγάλοιο χωλαί τε ῥυσαί τε παραβλῶπέσ τ’ ὀφθαλμώ, αἵ ῥά τε καὶ μετόπισθ’ ἄτησ ἀλέγουσι κιοῦσαι. ἣ δ’ ἄτη σθεναρή τε καὶ ἀρτίποσ, οὕνεκα πάσασ πολλὸν ὑπεκπροθέει, φθάνει δέ τε πᾶσαν ἐπ’ αἰᾶν βλάπτουσ’ ἀνθρώπουσ· αἳ δ’ ἐξακέονται ὀπίσσω. ὃσ μέν τ’ αἰδέσεται κούρασ Διὸσ ἆσσον ἰούσασ, τὸν δὲ μέγ’ ὤνησαν καί τ’ ἔκλυον εὐχομένοιο· ὃσ δέ κ’ ἀνήνηται καί τε στερεῶσ ἀποείπῃ, λίσσονται δ’ ἄρα ταί γε Δία Κρονίωνα κιοῦσαι τῷ ἄτην ἅμ’ ἕπεσθαι, ἵνα βλαφθεὶσ ἀποτίσῃ. ἀλλ’ Ἀχιλεῦ πόρε καὶ σὺ Διὸσ κούρῃσιν ἕπεσθαι τιμήν, ἥ τ’ ἄλλων περ ἐπιγνάμπτει νόον ἐσθλῶν. εἰ μὲν γὰρ μὴ δῶρα φέροι τὰ δ’ ὄπισθ’ ὀνομάζοι Ἀτρεί̈δησ, ἀλλ’ αἰὲν ἐπιζαφελῶσ χαλεπαίνοι, οὐκ ἂν ἔγωγέ σε μῆνιν ἀπορρίψαντα κελοίμην Ἀργείοισιν ἀμυνέμεναι χατέουσί περ ἔμπησ· νῦν δ’ ἅμα τ’ αὐτίκα πολλὰ διδοῖ τὰ δ’ ὄπισθεν ὑπέστη, ἄνδρασ δὲ λίσσεσθαι ἐπιπροέηκεν ἀρίστουσ κρινάμενοσ κατὰ λαὸν Ἀχαιϊκόν, οἵ τε σοὶ αὐτῷ φίλτατοι Ἀργείων· τῶν μὴ σύ γε μῦθον ἐλέγξῃσ μηδὲ πόδασ· πρὶν δ’ οὔ τι νεμεσσητὸν κεχολῶσθαι. οὕτω καὶ τῶν πρόσθεν ἐπευθόμεθα κλέα ἀνδρῶν ἡρώων, ὅτε κέν τιν’ ἐπιζάφελοσ χόλοσ ἵκοι· δωρητοί τε πέλοντο παράρρητοί τ’ ἐπέεσσι. μέμνημαι τόδε ἔργον ἐγὼ πάλαι οὔ τι νέον γε ὡσ ἦν· ἐν δ’ ὑμῖν ἐρέω πάντεσσι φίλοισι. Κουρῆτέσ τ’ ἐμάχοντο καὶ Αἰτωλοὶ μενεχάρμαι ἀμφὶ πόλιν Καλυδῶνα καὶ ἀλλήλουσ ἐνάριζον, Αἰτωλοὶ μὲν ἀμυνόμενοι Καλυδῶνοσ ἐραννῆσ, Κουρῆτεσ δὲ διαπραθέειν μεμαῶτεσ Ἄρηϊ. καὶ γὰρ τοῖσι κακὸν χρυσόθρονοσ Ἄρτεμισ ὦρσε χωσαμένη ὅ οἱ οὔ τι θαλύσια γουνῷ ἀλωῆσ Οἰνεὺσ ῥέξ’· ἄλλοι δὲ θεοὶ δαίνυνθ’ ἑκατόμβασ, οἰῄ δ’ οὐκ ἔρρεξε Διὸσ κούρῃ μεγάλοιο. ἢ λάθετ’ ἢ οὐκ ἐνόησεν· ἀάσατο δὲ μέγα θυμῷ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION