헬라어 문장 검색 - Ηομερ́ΙλιαδΓρ́09́0́027́

(호메로스, 일리아스, Book 9 27:)

ὣσ ἐπὶ σοὶ μάλα πολλὰ πάθον καὶ πολλὰ μόγησα, τὰ φρονέων ὅ μοι οὔ τι θεοὶ γόνον ἐξετέλειον ἐξ ἐμεῦ· ἀλλὰ σὲ παῖδα θεοῖσ ἐπιείκελ’ Ἀχιλλεῦ ποιεύμην, ἵνα μοί ποτ’ ἀεικέα λοιγὸν ἀμύνῃσ. ἀλλ’ Ἀχιλεῦ δάμασον θυμὸν μέγαν· οὐδέ τί σε χρὴ νηλεὲσ ἦτορ ἔχειν· στρεπτοὶ δέ τε καὶ θεοὶ αὐτοί, τῶν περ καὶ μείζων ἀρετὴ τιμή τε βίη τε. καὶ μὲν τοὺσ θυέεσσι καὶ εὐχωλῇσ ἀγανῇσι λοιβῇ τε κνίσῃ τε παρατρωπῶσ’ ἄνθρωποι λισσόμενοι, ὅτε κέν τισ ὑπερβήῃ καὶ ἁμάρτῃ. καὶ γάρ τε λιταί εἰσι Διὸσ κοῦραι μεγάλοιο χωλαί τε ῥυσαί τε παραβλῶπέσ τ’ ὀφθαλμώ, αἵ ῥά τε καὶ μετόπισθ’ ἄτησ ἀλέγουσι κιοῦσαι. ἣ δ’ ἄτη σθεναρή τε καὶ ἀρτίποσ, οὕνεκα πάσασ πολλὸν ὑπεκπροθέει, φθάνει δέ τε πᾶσαν ἐπ’ αἰᾶν βλάπτουσ’ ἀνθρώπουσ· αἳ δ’ ἐξακέονται ὀπίσσω. ὃσ μέν τ’ αἰδέσεται κούρασ Διὸσ ἆσσον ἰούσασ, τὸν δὲ μέγ’ ὤνησαν καί τ’ ἔκλυον εὐχομένοιο· ὃσ δέ κ’ ἀνήνηται καί τε στερεῶσ ἀποείπῃ, λίσσονται δ’ ἄρα ταί γε Δία Κρονίωνα κιοῦσαι τῷ ἄτην ἅμ’ ἕπεσθαι, ἵνα βλαφθεὶσ ἀποτίσῃ. ἀλλ’ Ἀχιλεῦ πόρε καὶ σὺ Διὸσ κούρῃσιν ἕπεσθαι τιμήν, ἥ τ’ ἄλλων περ ἐπιγνάμπτει νόον ἐσθλῶν. εἰ μὲν γὰρ μὴ δῶρα φέροι τὰ δ’ ὄπισθ’ ὀνομάζοι Ἀτρεί̈δησ, ἀλλ’ αἰὲν ἐπιζαφελῶσ χαλεπαίνοι, οὐκ ἂν ἔγωγέ σε μῆνιν ἀπορρίψαντα κελοίμην Ἀργείοισιν ἀμυνέμεναι χατέουσί περ ἔμπησ· νῦν δ’ ἅμα τ’ αὐτίκα πολλὰ διδοῖ τὰ δ’ ὄπισθεν ὑπέστη, ἄνδρασ δὲ λίσσεσθαι ἐπιπροέηκεν ἀρίστουσ κρινάμενοσ κατὰ λαὸν Ἀχαιϊκόν, οἵ τε σοὶ αὐτῷ φίλτατοι Ἀργείων· τῶν μὴ σύ γε μῦθον ἐλέγξῃσ μηδὲ πόδασ· πρὶν δ’ οὔ τι νεμεσσητὸν κεχολῶσθαι. οὕτω καὶ τῶν πρόσθεν ἐπευθόμεθα κλέα ἀνδρῶν ἡρώων, ὅτε κέν τιν’ ἐπιζάφελοσ χόλοσ ἵκοι· δωρητοί τε πέλοντο παράρρητοί τ’ ἐπέεσσι. μέμνημαι τόδε ἔργον ἐγὼ πάλαι οὔ τι νέον γε ὡσ ἦν· ἐν δ’ ὑμῖν ἐρέω πάντεσσι φίλοισι. Κουρῆτέσ τ’ ἐμάχοντο καὶ Αἰτωλοὶ μενεχάρμαι ἀμφὶ πόλιν Καλυδῶνα καὶ ἀλλήλουσ ἐνάριζον, Αἰτωλοὶ μὲν ἀμυνόμενοι Καλυδῶνοσ ἐραννῆσ, Κουρῆτεσ δὲ διαπραθέειν μεμαῶτεσ Ἄρηϊ. καὶ γὰρ τοῖσι κακὸν χρυσόθρονοσ Ἄρτεμισ ὦρσε χωσαμένη ὅ οἱ οὔ τι θαλύσια γουνῷ ἀλωῆσ Οἰνεὺσ ῥέξ’· ἄλλοι δὲ θεοὶ δαίνυνθ’ ἑκατόμβασ, οἰῄ δ’ οὐκ ἔρρεξε Διὸσ κούρῃ μεγάλοιο. ἢ λάθετ’ ἢ οὐκ ἐνόησεν· ἀάσατο δὲ μέγα θυμῷ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Homer, Iliad, Book 9 27:

(호메로스, 일리아스, Book 9 27:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION