Homer, Iliad, Book 9 25:

(호메로스, 일리아스, Book 9 25:)

ὣσ ἔφαθ’, οἳ δ’ ἄρα πάντεσ ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ μῦθον ἀγασσάμενοι· μάλα γὰρ κρατερῶσ ἀπέειπεν· ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε γέρων ἱππηλάτα Φοῖνιξ δάκρυ’ ἀναπρήσασ· περὶ γὰρ δίε νηυσὶν Ἀχαιῶν· εἰ μὲν δὴ νόστόν γε μετὰ φρεσὶ φαίδιμ’ Ἀχιλλεῦ βάλλεαι, οὐδέ τι πάμπαν ἀμύνειν νηυσὶ θοῇσι πῦρ ἐθέλεισ ἀί̈δηλον, ἐπεὶ χόλοσ ἔμπεσε θυμῷ, πῶσ ἂν ἔπειτ’ ἀπὸ σεῖο φίλον τέκοσ αὖθι λιποίμην οἰο͂σ; σοὶ δέ μ’ ἔπεμπε γέρων ἱππηλάτα Πηλεὺσ ἤματι τῷ ὅτε σ’ ἐκ Φθίησ Ἀγαμέμνονι πέμπε νήπιον οὔ πω εἰδόθ’ ὁμοιί̈ου πολέμοιο οὐδ’ ἀγορέων, ἵνα τ’ ἄνδρεσ ἀριπρεπέεσ τελέθουσι. τοὔνεκά με προέηκε διδασκέμεναι τάδε πάντα, μύθων τε ῥητῆρ’ ἔμεναι πρηκτῆρά τε ἔργων. ὡσ ἂν ἔπειτ’ ἀπὸ σεῖο φίλον τέκοσ οὐκ ἐθέλοιμι λείπεσθ’, οὐδ’ εἴ κέν μοι ὑποσταίη θεὸσ αὐτὸσ γῆρασ ἀποξύσασ θήσειν νέον ἡβώοντα, οἱο͂ν ὅτε πρῶτον λίπον Ἑλλάδα καλλιγύναικα φεύγων νείκεα πατρὸσ Ἀμύντοροσ Ὀρμενίδαο, ὅσ μοι παλλακίδοσ περιχώσατο καλλικόμοιο, τὴν αὐτὸσ φιλέεσκεν, ἀτιμάζεσκε δ’ ἄκοιτιν μητέρ’ ἐμήν· ἣ δ’ αἰὲν ἐμὲ λισσέσκετο γούνων παλλακίδι προμιγῆναι, ἵν’ ἐχθήρειε γέροντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION